sevgili still ve sevgili z

dönüp dönüp yazdıklarınızı okuyorum. geçmişte bunu yapardım. yazdıklarınızı okur ben de yazmalıyım derdim. ama şimdi yazdıklarınızı okuyup artık yazmamalıyım diye düşünüyorum. birşeyler karalıyorum tabi. ama çocuk aldırır gibi ruh daha girmeden aldırıyorum yazıyı. kilobytelarca bitmemiş yazı var bilgisayarımda.

bir kızla tanıştım ve birşeyler yazmaktan hoşlandığımı söyledim. ama şu sıralarda kafamda ne kadar nefis fikirler olursa olsun, bilgisayarın başına geçtiğimde onları yazıya dökemeğimi ekledim. yani aklıma bişey gelmiyor değildi. bu kez aklımdan bişey çıkmıyordu.

bana "senin hep bir deftere çalakalem yazdığını düşünmüştüm" dedi.

benim sıkıntım başkaydı ama o bunu atlayıp başka birşeye dikkat etmişti. bu yeterdi. kızlarda bunu seviyorum ben. karnım ağrıyor desem, ben bunca zaman hep dirseklerinin ne yüzden çürüdüğünü düşünüyordum oysa dese mesela bir kız.

şiir bile yazıyorum z, düşünsene!

ama yok, karşıma alıp gülmek için yazıyorum. bir ilham berk şiiri var, "cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün"

bu mısranın yanında benimkiler soytarı kalıyor.

aklıma bir roman fikri de geldi. biraz başladım. ama bütün bunlar bitince yırtıp bir daha başlayacağım. çok gabriel marquez okudum. ondandır belki de bu roman, still.

bu kızlar beni militarist yapacaklar.

kirpik sayılacak. say!
bir ki üç dört

kalplerimizle,
we

11.12.2012
ankara
tümünü göster