sevgili phoebe;
kısa keseceğim, çünkü sigara da bitti. aslında bitmedi, bir tane kaldı ve onu sabah kalkınca içmeliyim bence, ben öyle yapmalıyım, belki yapamayacağım da öyle yapmam beni ben yapan, bana uygun olan şey olurdu, olur muydu phoebe? ayrıca tütün de yok! tütün alın koynunuza diyordu murathan mungan, o iyi şiirdi, denk getirirsem onu yazayım ben bir ara. şiiri yazamam phoebe, yanlış anlıyorsun, ancak onun hakkında da değil de onunla ilgim dahilinde bir şeyler söyleyebilirim. bir kısmı anılar, bir kısmı serap, yer yer saçmalamalar. ne çok anın var senin phoebe, nasıl da değerliler. değerli oldukları gözlerinden okunuyor diyecek kadar kesin konuşabiliyorum, gözlerinden habersiz üstelik. fakat tam anlayamıyorum, insanın nasıl bu kadar anısı olur ve nasıl saklayabilir bu kadarını. ben kurtuluş kolej arası geçenleri bile unutmuşum ya da anlatamayacak kadar ötelemişim. galiba kendimle kıyasladığımda senin duyguların hep şaşırtacak beni, bu çokça benimle ilgili.
beni işin içinden çıkardıktan sonra bile ne çok detayın var ve kesinlikle anılar ve bağlantılar. şaşıyorum buna, aslında bütün bunlar varken, onların varlığına rağmen tatsız ruh hallerine düşebilmene. son olaylar karanlığında kara kara bunun üzerine düşünmektense, biraz daha ferah bakabilmek gerekiyor herhalde ve gereken her şey yapılabilseydi zaten gereklilik olmazlardı, eminim benden önce düşünmüşsündür. dediğim gibi phoebe, o arakdaşların benim deliliğime yordukları şey aslında birazcık salak olmam. bazıları eski hikayelerimi bildikleri ve benim tersine hatırlayabildikleri için salak olduğuma katılmayabilirler fakat onların bildikleri zamanlardan beri çok şey olmuş demekki ki salak olmuşum. geçmişi hatırlayamıyor, önemseyemiyorsam ama geçmişten de bir türlü çıkamıyorsam burada kanıtlanacak tek yargı salaklık olmalı. eminim. senin içinse geçmişin bir değeri var ve daha güzeli değerliliği kadar hala seninle fena halde bağlantılı, bu da demektir ki kötü ya da iyi bir gelecek tahayyülü oluşturabiliyor, canını sıkma şuncaaz dünyaya.
sigarayı yakıyorum phoebe, son sigarayı ve tütün de yok. ışıkları kapatıyorum, yatmadan önce bir şarkı dinlemeliyim ve bir de sigaraya bir isim karalamalı. ne şarkı geliyor aklıma, ne karalanacak bir isim, sen öyle unutma phoebe, sigaraya karalayacak kadar bir ismin olsun, o hiç unutulmasın tam olarak phoebe.
kısa keseceğim, çünkü sigara da bitti. aslında bitmedi, bir tane kaldı ve onu sabah kalkınca içmeliyim bence, ben öyle yapmalıyım, belki yapamayacağım da öyle yapmam beni ben yapan, bana uygun olan şey olurdu, olur muydu phoebe? ayrıca tütün de yok! tütün alın koynunuza diyordu murathan mungan, o iyi şiirdi, denk getirirsem onu yazayım ben bir ara. şiiri yazamam phoebe, yanlış anlıyorsun, ancak onun hakkında da değil de onunla ilgim dahilinde bir şeyler söyleyebilirim. bir kısmı anılar, bir kısmı serap, yer yer saçmalamalar. ne çok anın var senin phoebe, nasıl da değerliler. değerli oldukları gözlerinden okunuyor diyecek kadar kesin konuşabiliyorum, gözlerinden habersiz üstelik. fakat tam anlayamıyorum, insanın nasıl bu kadar anısı olur ve nasıl saklayabilir bu kadarını. ben kurtuluş kolej arası geçenleri bile unutmuşum ya da anlatamayacak kadar ötelemişim. galiba kendimle kıyasladığımda senin duyguların hep şaşırtacak beni, bu çokça benimle ilgili.
beni işin içinden çıkardıktan sonra bile ne çok detayın var ve kesinlikle anılar ve bağlantılar. şaşıyorum buna, aslında bütün bunlar varken, onların varlığına rağmen tatsız ruh hallerine düşebilmene. son olaylar karanlığında kara kara bunun üzerine düşünmektense, biraz daha ferah bakabilmek gerekiyor herhalde ve gereken her şey yapılabilseydi zaten gereklilik olmazlardı, eminim benden önce düşünmüşsündür. dediğim gibi phoebe, o arakdaşların benim deliliğime yordukları şey aslında birazcık salak olmam. bazıları eski hikayelerimi bildikleri ve benim tersine hatırlayabildikleri için salak olduğuma katılmayabilirler fakat onların bildikleri zamanlardan beri çok şey olmuş demekki ki salak olmuşum. geçmişi hatırlayamıyor, önemseyemiyorsam ama geçmişten de bir türlü çıkamıyorsam burada kanıtlanacak tek yargı salaklık olmalı. eminim. senin içinse geçmişin bir değeri var ve daha güzeli değerliliği kadar hala seninle fena halde bağlantılı, bu da demektir ki kötü ya da iyi bir gelecek tahayyülü oluşturabiliyor, canını sıkma şuncaaz dünyaya.
sigarayı yakıyorum phoebe, son sigarayı ve tütün de yok. ışıkları kapatıyorum, yatmadan önce bir şarkı dinlemeliyim ve bir de sigaraya bir isim karalamalı. ne şarkı geliyor aklıma, ne karalanacak bir isim, sen öyle unutma phoebe, sigaraya karalayacak kadar bir ismin olsun, o hiç unutulmasın tam olarak phoebe.