üçüncü şahısların en aseksüeli ve bi o kadar da politiği, batı manchester dükü tatar morrissey'in başını çektiği the smiths grubunun konuyla paralel giden malum şarkısıyla büyüyen benim gibi bireyler için çok önemliydi londra isyanları. aşşada linki.

sevdiğinize 10 dilde "seni seviyorum" demeyi öğrenmekten önce 10 dilde "anarchy in the uk" demeyi öğrenmek daha cazip gelmişti.

faithless'ın we come 1 klibini izlerken tüyleri diken diken olmayan adam bana yolda selam vermese de olur.

askerde o güne kadar sessiz sakin, herkesle iyi geçinmeye çalışan izmirli çavuşun, hatıranızı skerim ulan bu pazar bu izlenecek deyip makineye taktığı filmin adı v for vendetta'ydı.

efendim sabiliğimizden beri biz bu isyanı çoktan filmlerde ve müziklerde, bizzat ingilizlerin ağzından dinledik ve yaşadık kendimizce. bu açıdan londra isyanının yeri bir başkadır. banka camı indiren bir anglo-sakson bana şunu hatırlattı. z bunu sen de dinle. hani ben şiirden, kuştan böcekten başka hiç bişeyden anlamam demiştim. sen de anlarsın be gibi bişey demiştin.

birgün arkadaşlarla oturmuş tabu oynuyoruz. kelime banka. kız wearewinningdontforget'in fırsatını bulsa camını mamını indirmek istediği yer? diye sorunca herkes hep bir ağızdan "bankaaaaaa" demişti. işte hayatımın doruk noktası orasıydı. oradan sonra feci bir ivmeyle düşmeye başladım. şimdi sanırım isveç modeli sosyal devletin peşindeyim.

malum şarkıya buradan gidiliyor:
http://www.youtube.com
tümünü göster