çok oldu uğramayalı...
kendimi çocukluğumun geçtiği mahalle de şaşkın gözlerle karşılanan bir yabancı gibi hissetmeden adım adım dolaştım sokaklarında aheste aheste. emekli olduktan sonra uğradığınız ilkokulda gıcırdayan ahşap zemin ve içinize çektiğiniz eskimeyen tebeşir kokusunun huzurunu verdi bana okuduğum her satır.
sessizliğinin dinginliğinde dinlendim bir süre, henüz hazır değilim içimdekileri kelimelere dökmeye. ama...
varlığın güven veriyor... tıpkı, fırtınalı bir gecede çalabileceğin tek kapının, kırk yıllık dost kapısının açıldığında aldığım nefes gibi.
kendimi çocukluğumun geçtiği mahalle de şaşkın gözlerle karşılanan bir yabancı gibi hissetmeden adım adım dolaştım sokaklarında aheste aheste. emekli olduktan sonra uğradığınız ilkokulda gıcırdayan ahşap zemin ve içinize çektiğiniz eskimeyen tebeşir kokusunun huzurunu verdi bana okuduğum her satır.
sessizliğinin dinginliğinde dinlendim bir süre, henüz hazır değilim içimdekileri kelimelere dökmeye. ama...
varlığın güven veriyor... tıpkı, fırtınalı bir gecede çalabileceğin tek kapının, kırk yıllık dost kapısının açıldığında aldığım nefes gibi.