ikinci doğum günümdür dört şubat ve hayatımda aldığım en güzel hediye olmasa da yeri en ayrı olan hediyemdir bana laneth ve lanethlenmem. uzun lafın kısası uzun süredir bir camın arkasından seyrettiğim bir bahçeydi laneth ve bahçede oynayan çocuklara hayrandım (alinin eskisi, z, damien, stil cursed, lacrimosa ve gülen, ağlayan, zıp zıp oynayan diğer bütün çocuklar). şimdi kırıldı o cam ve ellerime battı laneth. lanethlendim anne, lanethlendim ey sevgili, lanethlendim ey insanlık diye ordan oraya koşuyorum bahçede...