güzel bir müzik çalıyordu yan tarafta bulunan kafede.. kadın deniz kıyısında oturmuş öylece o çalan müziği dinliyordu ya da öyle gözüküyordu.. aslında o kadar çok şey vardı ki aklından geçen.. düşlerini, ailesini, aşklarını.. düşünülebilecek ne kadar çok şey varsa o kadar çok düşünüyordu öylece denize bakarken.. mutluluğu düşünüyordu.. en sonunda kapısına gelmiş olan ve bir daha hiç kendisini bırakmasını istemediği mutluluk.. her şey yoluna girmişti artık.. bir işi vardı.. bir .... adam ona gerçekten değer veriyordu.. kadın belki çok emin değildi duygularından belki başkasıydı onun beklediği ama yine de mutluydu.. kendini baştan aşağı yenilemek istiyordu.. başladı da aslında.. 1 ay öncesinden başladı bu değişim.. bir mesajla artık yağmur bulutunun dağıldığından söz ediyordu aslında hiç olmamış olan birisine.. dostları olduğunu biliyordu artık.. 3 tane iyi yürekli çocuklar.. bir de oyun arkadaşı vardı.. neden bilinmez hep korktu kadın bu arkadaşı kaybetmekten.. neden peki? bilmiyorum.. ama dedim ya kadın mutluydu.. gökkuşağının bütün renklerini kıskandırabilecek rengi bulduğunu düşünüyordu artık.. hayali..eksik ama güzel.. belki papatya ya da nergiz koksun isterdi kadın hayali.nin ama olmadı eksik kaldı.. en sonunda da yoruldu..kalktı deniz kıyısından son bir kez kokladı denizi.. yürüdü yürüdü yürüdü.. ne olacağını nasıl olacağını bilmeden hayatın hayali.ne yürüdü.. çünkü hayali mutluluktu..