Laneth

veresiye defterinin toplumsallığı ve e-mail adresine gönderilen ekstrenin bireyselliği arasındaki farkı anlatmaya gerek var mı? bence var. veresiye sözlü, kredi kartı ise yazılı sözleşmeye dayanır. "ne var bunda, hayatın olağan akışı bunu gerektiriyor" demeden önce biraz düşünmekte yarar var. alışveriş merkezleri ile kredi kartı kullanımı arasında sıkı bir korelasyon mevcut. cepten sıcak para çıkmayışının verdiği rahatlıkla ve veresiyenin tahsilindeki aksak usule alışmışlığın verdiği rehavetle, karşısında bütün ihtiyaçlarının çırılçıplak kendini beklediğini gören yurdum insanı elbette limitin dibini görene kadar asılacaktır. sonrası ise büyük olasılıkla hüsran, 'aciz vesikası'. bir bakkal veresiyeyi keserse bir başka bakkaldan alışveriş yapabilirsiniz. iki sokak öteye kadar adınız duyulur belki ama sonra unutulur. ama kredi kartıyla aldığınız sakıza ait borcu vadesinde ödemezseniz, fizan'daki bankadan kredi almaya kalktığınızda önünüze sürecekleri kredi sabıkanızla bu sakızın bedelini ödeyeceksinizdir.

avm'nin handikapı iradesine hakim olmakta güçlük çeken bireyleri tüketim rahatlığına bulaştırıp, gelir-gider arasında olumsuz bir uçurum yaratmaya gebe oluşundadır bence. bu tür mikro ekonomik riskler, biriktikçe makro ekonomik problemleri tetikleyen sakatlıklardır. yoksa her şeye ama her şeye ulaşılabilen bu mekanlar dünya gözüyle görülen cennetten başka nedir ki?..