birden burnumun direği sızlıyor. gözlerim doluyor tazecik yaşlarla. tutmaya çalışıyorum, tutamıyorum. akıyor yanağınımı ıslatıyor incecik yolunu açarak o minnacık göz yaşı. süzülüyor, süzülüyor. yanağımdan damlıyor aşağıya.. bazısı dudaklarımı yakıyor. tuzlu. özlemiş buluyorum bu tadı, ağlamayalı çok uzun süre mi olmuş ne?

iyileşiyor muyum yoksa cidden? sevinmeli mi üzülmeli mi bu duruma? konu çarpıtmakta üstüme yok, göz yaşının tadını özler mi insan işte. özlediğim halbuki başka bişeydi. ah bu ben.. hep kendime çekerim konuyu zaten. hep odak noktası olayım, hep benden konuşulsun hep ben hep ben.. nasıl bir egon var pis herif.*(*gülen mor şeker smileyi) ahah gülmek, ağlarken hem de. özlemişim.

ufacık, sıpacık bir kardeş var uzakta. şekerlik gibi. içinde bir sürü şeker var, her seferinde farklı tatlar alıyorsunuz ondan. tam bir şekerlik. sıpa diyorum ona, tatlı sıpa. abisinin bitanesi. gece vakti konuşurken düşüyor uzaklığı aklıma. ahh abisinin bitanesi, ne çok özledim seni diye ağlıyorum. tüm bu özlemişliklerimin altında o yatıyor şu an. onu özlemişim, o ağlatıyor. gecenin bi vakti burnumu o sızlatıyor.. yanağımı dudağımı o ıslatıyor. "abisinin bitanesi, sıpacım.. seni çoo..k özledi abin.." diyorum. "ben de abicim", "burda olsan, sarılıp ağlasam sanki herşey geçecekmiş gibi geliyor" diyor. ahh pislik seni, nasılda ağlatıyor beni. hasta bi de, yatıyor, içim daha da acıyor. sesini duymayalı da çok olmuş. hepsi dert işte. düşündükçe doluyor gözlerim. hemen yazmak istiyorum, içimi dökmek.

en saf haliyle yazıyı bırakıyorum. hiç dokunmuyorum.

pis sıpa, özledi abin seni. *(*ağlayan mor şeker smileyi)
tümünü göster