Laneth

"bizden daha mutlu olabilecek iki insan daha yoktu, ama biz olamamayı seçtik.." diye bitirdi virginia woolf, eşine bıraktığı intihar notunu.

şizofreni yandaşı katıksız mazoşizm..

-sen bana aşık mı oldun yoksa zaten hep aşık mıydın? neydi farkı?

~kan var bu kelimelerin altında, sızmış hayata.. amacın ne?

-anlamıyorsun beni..

~çalışıyorum!

-yeterli değil.

~yetmesi için çabalamıyorsun.

-çabamı bile anlamıyorsun, kaldı ki anlaşılmaya çabalayacak kadar gücüm yok!

~başkaldırmış düşünce bedenin aşık olurluğundan başka ne? kendini bırak..

-silemiyorum aklımdan fotoğrafları..

~seni görmeyen tek bir yer yok burda, hayatını değiştirmelisin.!

-yapamıyorum. şiirler var, mektuplar var, çocuklar var.

~olmadık yerde olmadık performanslarla en olmaz insanları etkiledin, ne oldu?! anlamsız bir kaç beşeri başarı..

- ...

~buz kesmiş gözlerini üzerime salıp susuyorsun..

-korkma, büyüdün mü de sığmadın kalbime! tek sebep yanımda götüremeyeceklerim, yoksa çoktan...

~bak, ölmek isteyenle yaşamak isteyen kardeştir. ölümle yaşam kardeştir. ölüm yaşar, yaşam ölür.

-sevdiklerimin ben, hepsinde bu tırnakları, hepsinde bu hali, hepsinde bu hırçın kedi simasını gördüm. tüm zevkini sürdüm bu cehennem gibi ömrün..!

~gördün, çünkü kaçmak, kurtulmak değildi her zaman. bazen kaçmak yakalanmaktı da biraz ve bir cehennemden kaçmakla bir cennet kaybedilebilirdi işte o zaman.

-ama insanın kendi cehenneminden daha iyi bir cennet yoktur..!*(*mişa)

~öyleyse gidelim buradan. ama dönmeyeceğimiz bir yer seç, başka türlüsü güç..

(cemal süreya, nilgün marmara, turgut uyar, küçük iskender vb. şair, yazar, parça, film, yazı döngüsünde bulanık zihinler diyaloğudur. intihale meyil verilmezdir, teşekkürlerdir.)