yaş 28...
birlikte olduğun kızlar geliyor aklına ara sıra. neden şu anda yanımda değiler sorusunun cevabı sende. olmamış, olamamış işte. aile büyüklerine, mahalleliye, eşe dosta mürvetini göstermek için bir partner bulamamışsın şimdiye kadar. oysa ne kadar çok isterdin en son sevdiğinin eşin olmasını... tabi kusurlarından sıyrılıp, anlaşmazlıkları halledip.
yaş 28...
artık zamanın geldiğini hissediyorsun, sebeplerin de var kendince. neredeyse 30 oldun. evlenip yuva kurma hayaline geç kalabilirsin biraz daha ağırdan alırsan. bir de çocuk istiyordun değil mi? sana ait bir ailen olması ihtimali her geçen sene biraz daha olanaksızlaşıyor gibi sanki.
eski sevgililerini düşünüyorsun birer birer, acaba diyorsun, o olur muydu? düşünceler kafanın içinde taklalar atarken sen hala bekarsın ve farkındasın geciktiğinin. kutsal olduğuna inandığın evlilik müessesesi yanından geçip gidecek sana değmeden ve sen bir şey yapamıyorsun. acilen birini bulman lazım. yaş olmuş 28...
o olmaz, bu da olmaz. ya şu vardı hani üniversitede ki... yok be o da olmaz, olsaydı zaten ayrılmazdın ki hiç...
off... şimdi yeni biriyle tanışıp kaynaşman epey süre alacak, sözdü nişandı derken 30 olacaksın. o yaştan sonra evlensen , 2 sene sonra da çocuğun olsa etti mi sana 33. çocuğunun sana en ihtiyacı olan yıllarında sen yaşlı bir adam olacaksın, o hiç yaşayamadığın ama hep hayal ettiğin baba-oğul ilişkisini dilediğince tadamayacaksın. bi kere kuşak farkı olacak, anlayış farkı olacak. offf...
eskilerden bekar olanları bi arasam mı ki? ne diyeceksin... selam, nasılsın, evlenelim mi? yuhh artık daha neler.
günün birinde tesadüf işte ya da nasıl derler nasip, ilk büyük aşkalarından olan kız gelir bulunduğun ortama. kötü ayrılmadığınız ve geçen süre içerisinde bir tatsızlık yaşamadığınız için hemencik konuşursun onunla. küçük bir sıkıntısı vardır herhangi bir konuda, sen hemen "ben çözerim" sorun etme moduna girip ikna edersin karşıyı. telefon numarasını da almışsındır çözümü bildirmek için. meseleyi halledip ya da edemeyip ararsın, konuşursun. laf lafı açtırırsın ve nihayet buluşup konuşmaya ikna edersin. kızın hayatında biri olmaması en büyük şansındır. eski duyguların karşılıklı depreşmesi için elinden geleni yaparsın. ve sonuç; biriyle berabersindir. geçmişte çok sevdiğin ama ilişkiyi yürütemediğin akabinde ayrıldığın insandır. geçmişteki hataları tekrarlamayacağını bilkiyorsundur. duyguların tekrar karşılık bulmuştur. mutlusundur. ama...
acele etmek gerek, evlenip aile kurabileceğin birini bulmuşken tekrar fırsatı tepemezsin.
ve o an söylersin o büyülü cümleyi...
benimle evlenir misin?
şaşkınlığı atlattıktan sonra kabul etmiştir bu teklifi. evlenirsin 2 sene içinde bir de çocuğun olur.
ara sıra düşünürsün acaba yaşım daha genç olsaydı sorar mıydım bunu diye...
sonra gülümsersin sahip olduklarına bakıp. tabi ki dersin, iyi ki sormuşum
benimle evlenir misin
diye.
birlikte olduğun kızlar geliyor aklına ara sıra. neden şu anda yanımda değiler sorusunun cevabı sende. olmamış, olamamış işte. aile büyüklerine, mahalleliye, eşe dosta mürvetini göstermek için bir partner bulamamışsın şimdiye kadar. oysa ne kadar çok isterdin en son sevdiğinin eşin olmasını... tabi kusurlarından sıyrılıp, anlaşmazlıkları halledip.
yaş 28...
artık zamanın geldiğini hissediyorsun, sebeplerin de var kendince. neredeyse 30 oldun. evlenip yuva kurma hayaline geç kalabilirsin biraz daha ağırdan alırsan. bir de çocuk istiyordun değil mi? sana ait bir ailen olması ihtimali her geçen sene biraz daha olanaksızlaşıyor gibi sanki.
eski sevgililerini düşünüyorsun birer birer, acaba diyorsun, o olur muydu? düşünceler kafanın içinde taklalar atarken sen hala bekarsın ve farkındasın geciktiğinin. kutsal olduğuna inandığın evlilik müessesesi yanından geçip gidecek sana değmeden ve sen bir şey yapamıyorsun. acilen birini bulman lazım. yaş olmuş 28...
o olmaz, bu da olmaz. ya şu vardı hani üniversitede ki... yok be o da olmaz, olsaydı zaten ayrılmazdın ki hiç...
off... şimdi yeni biriyle tanışıp kaynaşman epey süre alacak, sözdü nişandı derken 30 olacaksın. o yaştan sonra evlensen , 2 sene sonra da çocuğun olsa etti mi sana 33. çocuğunun sana en ihtiyacı olan yıllarında sen yaşlı bir adam olacaksın, o hiç yaşayamadığın ama hep hayal ettiğin baba-oğul ilişkisini dilediğince tadamayacaksın. bi kere kuşak farkı olacak, anlayış farkı olacak. offf...
eskilerden bekar olanları bi arasam mı ki? ne diyeceksin... selam, nasılsın, evlenelim mi? yuhh artık daha neler.
günün birinde tesadüf işte ya da nasıl derler nasip, ilk büyük aşkalarından olan kız gelir bulunduğun ortama. kötü ayrılmadığınız ve geçen süre içerisinde bir tatsızlık yaşamadığınız için hemencik konuşursun onunla. küçük bir sıkıntısı vardır herhangi bir konuda, sen hemen "ben çözerim" sorun etme moduna girip ikna edersin karşıyı. telefon numarasını da almışsındır çözümü bildirmek için. meseleyi halledip ya da edemeyip ararsın, konuşursun. laf lafı açtırırsın ve nihayet buluşup konuşmaya ikna edersin. kızın hayatında biri olmaması en büyük şansındır. eski duyguların karşılıklı depreşmesi için elinden geleni yaparsın. ve sonuç; biriyle berabersindir. geçmişte çok sevdiğin ama ilişkiyi yürütemediğin akabinde ayrıldığın insandır. geçmişteki hataları tekrarlamayacağını bilkiyorsundur. duyguların tekrar karşılık bulmuştur. mutlusundur. ama...
acele etmek gerek, evlenip aile kurabileceğin birini bulmuşken tekrar fırsatı tepemezsin.
ve o an söylersin o büyülü cümleyi...
benimle evlenir misin?
şaşkınlığı atlattıktan sonra kabul etmiştir bu teklifi. evlenirsin 2 sene içinde bir de çocuğun olur.
ara sıra düşünürsün acaba yaşım daha genç olsaydı sorar mıydım bunu diye...
sonra gülümsersin sahip olduklarına bakıp. tabi ki dersin, iyi ki sormuşum
benimle evlenir misin
diye.