özlüyorum..
...
geçen gün, çocukluğumun geçtiği, anılarımın halen gözümde bittiği eski mahallemin sokaklarında dolaştım. top oynadığımız dar sokak, yerden yüksek oynarken üstüne çıktığımız, bizim yüzümüzden çöken duvar.. maç yaparken ayağıma cam batan çayır. misket oynadığımız eski evimizin önü. tek tek geçiyorum önlerinden. anneme papatya topladığım tepeye bina dikmişler. çok üzüldüm.. taze ekmek kokusunu soludum, bizim için eski fırınımızın önünde. aldığım taze ekmekleri koklaya koklaya eve götürdüğüm günler geldi aklıma. ekmeklerin topuğunu ısırmayı özlemişim, hissettim.
evler her yerdeler. çoklar.. çocukluk aşkımın evinin önünden geçtim sonra. kaçamak bakışlar attım taşındıklarını bilmeme rağmen. hızlı hızlı yürüdüm istemeden. kimden çekiniyorsam, çocukluğumdan kalan bi alışkanlık işte. bir garip hissettim kendimi, ne çok özlemişim çocukluğumu. kokladım, çocukluğumu soludum çokça.
işte, çocukluğum listenin en başı. gün geldi, bana kalan son parçacıklarını, başkalarına umut olsun diye dağıttım gözümü kırpmadan. kalmadı işte tükettim ben çocukluğumu, özlüyorum şimdi. çaldılar, hırsız değildiler, geri getirmediler. bana yaşlı bir yüz bıraktılar.
...
masallar yazmayı, anlatmayı, uyutmayı özledim. sabah uyandığında, bana masalın sonunu sorduğunda, anlatmamayı, onu sinir etmeyi özledim. gecenin bi vakti, sarhoşken beni arayıp, ağlarken sakinleştirmeyi, hayaller içinde göğsümde uyutmayı, masalımı kulağına fısıldayıp, uyutmayı, nefes alış verişini dinlemeyi, o anla huzurlanmayı özledim işte. kimden saklayacağım ki, öldü işte terketti beni! özledim, özledim ben onu. çok özledim.
özledim, olsa da masalların sonunu anlatsam ona. üzmesem, kırmasam bir daha. gelse, güldürse, şenlendirse. gitti. gelmemek üzere gitti. toprak şimdi o.
uyumayı özledim o ndan sonra. minnacık uykular, deli gibi sevindirir oldu beni.
...
anneannemi özledim, pamuğumu, öpüşünü özledim yanaklarımdan. koklayışını boynumdan ve de. çocukluğum yatıyor onun ellerinde. öpsem bir kez, son bir kez ellerinden, bu gece rüyama girse. onu görmeyeli çok oldu. görsem bir kerecik..
...
anneme papatyalardan taç yapmayı özledim. ama papatya toplayacağım bir tepe yok artık. parayla alınanı, toplanan kadar değerli olmuyor. toplanan da çocukluğumun elleri gizli.
çaresiz özlemler, süründürür. süründürüyor.
...
geçen gün, çocukluğumun geçtiği, anılarımın halen gözümde bittiği eski mahallemin sokaklarında dolaştım. top oynadığımız dar sokak, yerden yüksek oynarken üstüne çıktığımız, bizim yüzümüzden çöken duvar.. maç yaparken ayağıma cam batan çayır. misket oynadığımız eski evimizin önü. tek tek geçiyorum önlerinden. anneme papatya topladığım tepeye bina dikmişler. çok üzüldüm.. taze ekmek kokusunu soludum, bizim için eski fırınımızın önünde. aldığım taze ekmekleri koklaya koklaya eve götürdüğüm günler geldi aklıma. ekmeklerin topuğunu ısırmayı özlemişim, hissettim.
evler her yerdeler. çoklar.. çocukluk aşkımın evinin önünden geçtim sonra. kaçamak bakışlar attım taşındıklarını bilmeme rağmen. hızlı hızlı yürüdüm istemeden. kimden çekiniyorsam, çocukluğumdan kalan bi alışkanlık işte. bir garip hissettim kendimi, ne çok özlemişim çocukluğumu. kokladım, çocukluğumu soludum çokça.
işte, çocukluğum listenin en başı. gün geldi, bana kalan son parçacıklarını, başkalarına umut olsun diye dağıttım gözümü kırpmadan. kalmadı işte tükettim ben çocukluğumu, özlüyorum şimdi. çaldılar, hırsız değildiler, geri getirmediler. bana yaşlı bir yüz bıraktılar.
...
masallar yazmayı, anlatmayı, uyutmayı özledim. sabah uyandığında, bana masalın sonunu sorduğunda, anlatmamayı, onu sinir etmeyi özledim. gecenin bi vakti, sarhoşken beni arayıp, ağlarken sakinleştirmeyi, hayaller içinde göğsümde uyutmayı, masalımı kulağına fısıldayıp, uyutmayı, nefes alış verişini dinlemeyi, o anla huzurlanmayı özledim işte. kimden saklayacağım ki, öldü işte terketti beni! özledim, özledim ben onu. çok özledim.
özledim, olsa da masalların sonunu anlatsam ona. üzmesem, kırmasam bir daha. gelse, güldürse, şenlendirse. gitti. gelmemek üzere gitti. toprak şimdi o.
uyumayı özledim o ndan sonra. minnacık uykular, deli gibi sevindirir oldu beni.
...
anneannemi özledim, pamuğumu, öpüşünü özledim yanaklarımdan. koklayışını boynumdan ve de. çocukluğum yatıyor onun ellerinde. öpsem bir kez, son bir kez ellerinden, bu gece rüyama girse. onu görmeyeli çok oldu. görsem bir kerecik..
...
anneme papatyalardan taç yapmayı özledim. ama papatya toplayacağım bir tepe yok artık. parayla alınanı, toplanan kadar değerli olmuyor. toplanan da çocukluğumun elleri gizli.
çaresiz özlemler, süründürür. süründürüyor.