2. fare operasyonu adı altında değinmek gerekiyor buna.
ulan ev ev değil zaten, hayvanat bahçesi oldu iyice anasını satayım. hayır, sabah ezanında kapı açık olur-muş, diyen bir anneannem olduğundan, evin içine her şey girebilir; sıçtırtma kapına anneanne diyeceğim ama bundan sonra.
şu an içerde olan şeker şey, dün mına koyduğum farenin kocası ya da halasının kuzeni; seceresini tutmuyorum ki lan bunların, hani filmlerdeki şeker beyaz farelerden de değil bunlar, zaten beyaz farenin ne işi var bizde, bulsam satarım onu direkt, ne öldürecem allasen. neyse;
ben yine o ekiz yatağımda oturuyordum, zira o yatağın ortasında bir göçük var artık, aslkjdlaksda. 11 aydır orada oturunca dayanamadı teller neyin, yamuldu gitti; neyse, oturmuş aval aval, mel mel, melün melün ekrandaki piksellere bakıyorum ama dikkatim başka yönlerde. bu götlek, dün öldürdüğümün intikamını almaya gelmiş olacak ki, benim odama geldi. yani allah var, taşşaklı hayvanmış. göt ister odama girmek. 120 beden, aslkdjjkasdas. öhöm, neyse, bu kapının yanından geldi, bir miktar kesiştikten sonra kulağıma göz dikince biraz kıllandım ama cool çizgimden çıkmadım. 'yapıştırırım lan seni' adlı 56 numaralı bakışımı atınca çalışma masasının ardına giri verdi, birkaç şişeyi de yerinden oynattı şerefsiz. dünkü olay aklıma gelince, anneanneme söylemekten vazgeçtim. '21 yaşında adamsın lan, iki elinde bir siki, şey, fareyi öldürebilirsin sen, aslansın aslan' gibi laflar ederek kendime bir yandan gaz verirken, bir yandan da 'oğlum savanalarda aslan avlamıyoruz lan, pipi kadar fare bu' lafları ile sakinleşmeye çalışıp, cool çizgime geri dönüş yapıyorum. sonra, yine saçma ikili ıvır ile zıvır'ın olduğu yere gidip alıyorum fare yapıştırıcısını, bir güzel sürüyorum kağıtlara. ama bu sefer kapan neyin yok, çünkü, peynir yok evde. yedim. kağıtlara yapıştırıcıyı sürdükten sonra masanın etrafına güzelce yerleştiriyorum onları. odadan çıktığım 2-3 dakikalık zaman zarfında oradan kaçmadıysa, ki bence kaçmamıştır tırsak, birazdan ciyaklamaya, 'abi ben ettim sen etme; intikam soğuk yenen bir şey değilmiş abi, bokunu yiyim' bakışları atmaya başlayacak. eminim yani.
buradan tüm fare kolonilerine, emektar siplıntır ustalara sesleniyorum: mınıza korum ulağğnn!!
sabah gelen ek:
genetik yapın bana benziyor diye çok artizleniyorsun pis sıçan. havanı yesinler lan senin. oğlum seni yakalıp kobay olarak kullanacağım. sana peynir-ex verip dj tiesto dinleteceğim ki, koptukça kopasın. müptela olacaksın. ev küçük, elbet yakalarım ben seni.
ölen farenin kocası 1-0 lacrimosa.
ulan ev ev değil zaten, hayvanat bahçesi oldu iyice anasını satayım. hayır, sabah ezanında kapı açık olur-muş, diyen bir anneannem olduğundan, evin içine her şey girebilir; sıçtırtma kapına anneanne diyeceğim ama bundan sonra.
şu an içerde olan şeker şey, dün mına koyduğum farenin kocası ya da halasının kuzeni; seceresini tutmuyorum ki lan bunların, hani filmlerdeki şeker beyaz farelerden de değil bunlar, zaten beyaz farenin ne işi var bizde, bulsam satarım onu direkt, ne öldürecem allasen. neyse;
ben yine o ekiz yatağımda oturuyordum, zira o yatağın ortasında bir göçük var artık, aslkjdlaksda. 11 aydır orada oturunca dayanamadı teller neyin, yamuldu gitti; neyse, oturmuş aval aval, mel mel, melün melün ekrandaki piksellere bakıyorum ama dikkatim başka yönlerde. bu götlek, dün öldürdüğümün intikamını almaya gelmiş olacak ki, benim odama geldi. yani allah var, taşşaklı hayvanmış. göt ister odama girmek. 120 beden, aslkdjjkasdas. öhöm, neyse, bu kapının yanından geldi, bir miktar kesiştikten sonra kulağıma göz dikince biraz kıllandım ama cool çizgimden çıkmadım. 'yapıştırırım lan seni' adlı 56 numaralı bakışımı atınca çalışma masasının ardına giri verdi, birkaç şişeyi de yerinden oynattı şerefsiz. dünkü olay aklıma gelince, anneanneme söylemekten vazgeçtim. '21 yaşında adamsın lan, iki elinde bir siki, şey, fareyi öldürebilirsin sen, aslansın aslan' gibi laflar ederek kendime bir yandan gaz verirken, bir yandan da 'oğlum savanalarda aslan avlamıyoruz lan, pipi kadar fare bu' lafları ile sakinleşmeye çalışıp, cool çizgime geri dönüş yapıyorum. sonra, yine saçma ikili ıvır ile zıvır'ın olduğu yere gidip alıyorum fare yapıştırıcısını, bir güzel sürüyorum kağıtlara. ama bu sefer kapan neyin yok, çünkü, peynir yok evde. yedim. kağıtlara yapıştırıcıyı sürdükten sonra masanın etrafına güzelce yerleştiriyorum onları. odadan çıktığım 2-3 dakikalık zaman zarfında oradan kaçmadıysa, ki bence kaçmamıştır tırsak, birazdan ciyaklamaya, 'abi ben ettim sen etme; intikam soğuk yenen bir şey değilmiş abi, bokunu yiyim' bakışları atmaya başlayacak. eminim yani.
buradan tüm fare kolonilerine, emektar siplıntır ustalara sesleniyorum: mınıza korum ulağğnn!!
sabah gelen ek:
genetik yapın bana benziyor diye çok artizleniyorsun pis sıçan. havanı yesinler lan senin. oğlum seni yakalıp kobay olarak kullanacağım. sana peynir-ex verip dj tiesto dinleteceğim ki, koptukça kopasın. müptela olacaksın. ev küçük, elbet yakalarım ben seni.
ölen farenin kocası 1-0 lacrimosa.