"ölüm kalım meselesi" deneyi:
7-8 yaşlarındayken gerçekleştirdiğim bu deneyin amacı, yaşama isteğinin canlı organizmalara ne gibi şerefsizlikler yaptırabildiğini incelemekti.
malzemeler:
- yaz mevsimi
- tatlı bir yiyecek (en iyi sonucun reçel taneleri ile alındığı, yine deneyler sonucunda ıspatlanmıştır)
- bir adet su bardağı
- yarım su bardağı su
- mümkün olduğunca çok sayıda yaban arısı
deneyin yapılışı:
bir miktar reçel, kenarlarına bulaştırılmadan su bardağının dibine konur. bardak, rahat gözlem yapılabilecek bir zemine bırakılır, yaklaşık bir saat kadar zaman geçtikten sonra, bardağın içine çok sayıda yaban arısının toplandığı ve hep birlikte bir kaşık reçeli ziyafete dönüştürdükleri gözlenir. daha önceden hazır bulundurulan su, bardağa hızla boşaltılır. yarım bardak suda kurulan can pazarı itinayla incelendiğinde, yaban arılarının, suda batmadıkları için yüzeyde kendilerinden oluşan bir tabaka meydana getirdikleri, sayıları çok ise, yüzeyde yer bulamayanların daha altta, yani tamamen suyun içinde kaldıkları, bu yüzden de altta kalanlar ile üsttekilerin arasında çok sıkı bir mücadelenin yaşandığı, her yaban arısının bir diğerinin üzerine çıkarak hayatta kalmaya çalıştığı gözlenir. bazıları üstün çabaları sayesinde bir başkasının üstüne çıktıktan sonra uçmayı bile başarabilmektedir. üst tabakaya ulaşmayı başaramayan ve hayatta kalamayacağını anlayan yaban arıları, iğnelerini kafalarına doğru çektikten, yani kendilerine kıvrılıp küçücük kaldıktan hemen sonra ölmektedirler; kesin konuşabilmek için bu yolu seçen yaban arıları üzerinde detaylı bir otopsi incelemesine ihtiyaç duyulsa da, bu seçimleri, çıplak gözlerle bakıldığında "intihar" eylemi gibi görünmektedir.
deneyin sonuçları (ve kendime aldığım notlar):
- yaban arıları yüzme bilmiyorlar; sen yüzme öğren.
- yaban arıları deri solunumu yapıyorlar; sen akciğer solunumundan vazgeçme.
- altta kalanın sahiden de canı çıkıyor; kalma.
- boktan bi reçel için ölmeye değmez.
- boğulmak üzereysen, sudaki bi başkasının üzerine çık, ama çıkmak yetmiyor, uç.
- bütün dostların seni boğarak yaşama peşindelerse, intihar et, böyle dünyanın mk.
evet, o yaşlarda biraz kafam karışıktı.
7-8 yaşlarındayken gerçekleştirdiğim bu deneyin amacı, yaşama isteğinin canlı organizmalara ne gibi şerefsizlikler yaptırabildiğini incelemekti.
malzemeler:
- yaz mevsimi
- tatlı bir yiyecek (en iyi sonucun reçel taneleri ile alındığı, yine deneyler sonucunda ıspatlanmıştır)
- bir adet su bardağı
- yarım su bardağı su
- mümkün olduğunca çok sayıda yaban arısı
deneyin yapılışı:
bir miktar reçel, kenarlarına bulaştırılmadan su bardağının dibine konur. bardak, rahat gözlem yapılabilecek bir zemine bırakılır, yaklaşık bir saat kadar zaman geçtikten sonra, bardağın içine çok sayıda yaban arısının toplandığı ve hep birlikte bir kaşık reçeli ziyafete dönüştürdükleri gözlenir. daha önceden hazır bulundurulan su, bardağa hızla boşaltılır. yarım bardak suda kurulan can pazarı itinayla incelendiğinde, yaban arılarının, suda batmadıkları için yüzeyde kendilerinden oluşan bir tabaka meydana getirdikleri, sayıları çok ise, yüzeyde yer bulamayanların daha altta, yani tamamen suyun içinde kaldıkları, bu yüzden de altta kalanlar ile üsttekilerin arasında çok sıkı bir mücadelenin yaşandığı, her yaban arısının bir diğerinin üzerine çıkarak hayatta kalmaya çalıştığı gözlenir. bazıları üstün çabaları sayesinde bir başkasının üstüne çıktıktan sonra uçmayı bile başarabilmektedir. üst tabakaya ulaşmayı başaramayan ve hayatta kalamayacağını anlayan yaban arıları, iğnelerini kafalarına doğru çektikten, yani kendilerine kıvrılıp küçücük kaldıktan hemen sonra ölmektedirler; kesin konuşabilmek için bu yolu seçen yaban arıları üzerinde detaylı bir otopsi incelemesine ihtiyaç duyulsa da, bu seçimleri, çıplak gözlerle bakıldığında "intihar" eylemi gibi görünmektedir.
deneyin sonuçları (ve kendime aldığım notlar):
- yaban arıları yüzme bilmiyorlar; sen yüzme öğren.
- yaban arıları deri solunumu yapıyorlar; sen akciğer solunumundan vazgeçme.
- altta kalanın sahiden de canı çıkıyor; kalma.
- boktan bi reçel için ölmeye değmez.
- boğulmak üzereysen, sudaki bi başkasının üzerine çık, ama çıkmak yetmiyor, uç.
- bütün dostların seni boğarak yaşama peşindelerse, intihar et, böyle dünyanın mk.
evet, o yaşlarda biraz kafam karışıktı.