üzerinden akıp giden yıllarla aşınmayan sözler ne kadar da güzel, bozulmanın aksine daha da parlıyorlar sanki.
"öyle kolay bir sanat değildir uyumak, onun uğruna bütün gün uyanık kalmak gerekir." derdi nietzsche zamanında. hırsızın bile utandığını söylerdi, bundandır ya zaten hep çalar geceleri.
yine başka bir dünya, kimine rã»ya alemi, kimine kabus beşiği. çocuğunu eteğinin arkasına saklayan bir annenin mağrurluğuyla örtüyor gece günahları ve biz kimi zaman onlara kavuşmak için kimi zamansa onlardan biraz olsun uzaklaşmak için bırakıyoruz kendimizi uykuya.

evet yine senin yerine uykumu aldım koynuma ve aldattım seni zaafımla da denilebilirdi tabi bunun üzerine..
tümünü göster