27 temmuz 2008 tarihinde istanbul ali sami yen stadyumunda konser verecek grup.
her ne kadar james artık babam yaşında olsa bile, kirkin deri pantolonu midemi bulandırsa da, larsın kendini beğenmiş yüz ve vücut hali dayanılmazlığı zorlasa da gidilip görsel değil ama tamamen damarlarımızda ki kana hitap eden müzik dinlenmelidir. o kızıldereli herif zaten hiç yakışmamıştı bu gruba. nerede benim cliff im.. (hüzünlendim şimdi )
gidilip senaaatöriyuuuuuumm diye çığlıklar atılmalıdır. detoneliğin en dibine kadar inilmelidir..
masterrrrrrr master diye haykırılmalıdır. boynumuz kopana kadar kafalar sallanmalıdır. ertesi gün büyük ihtimalle o boyunlar tutmayacak bu bilinerek bu eylem yapılır, inatla yapılır hırsla yapılırr.. ki keyfi çıksın.
outlaw torn la kederlenip, sad but true ile tekrardan coşunulmalıdır. belki bi one çalarlar. ruhumuza renk katarlar.
yapraksız yoncanın hüznünü yaşatırlar belki bize.
belki harvester of sorrow dinletirler. coştururlar. memory ramains için sabırsızlanıyorum şimdiden. şirinler edasıyla nanananaaaaa nananaaa nananananaaa demek için içim içime sığmıyor. gelip yüzümeki salak gülümsemeyi görmelisiniz şuan. coştum lan resmen.
evet her yer buram buram insan kokacak. ter kokacak. biz de başkalarına kokacağız. eziyet çekeceğiz itilip kakılacağız. ama yaşayacağız o hazzı. bi daha nerde görebileceğiz ki onları canlı. ölcek lan herifler.
sonra bleeding me çalarlarsa kaybederim kendimi. the call of ktulu işitmesin kulaklarım yerlerde sürünürm..fuel fuel, coşalım zıplayalım ölelim boş durmayalım.
(bkz: yazar burada kendini kaybediyor.)
ben daha fazla kendimi kaybetmeden lafımı bitireyim.
neyse efendim bekleyelim sabırsızlık içinde. her gün büyütelim içimizde heyecanı. o gün büyük bir gün olacak. evet.
her ne kadar james artık babam yaşında olsa bile, kirkin deri pantolonu midemi bulandırsa da, larsın kendini beğenmiş yüz ve vücut hali dayanılmazlığı zorlasa da gidilip görsel değil ama tamamen damarlarımızda ki kana hitap eden müzik dinlenmelidir. o kızıldereli herif zaten hiç yakışmamıştı bu gruba. nerede benim cliff im.. (hüzünlendim şimdi )
gidilip senaaatöriyuuuuuumm diye çığlıklar atılmalıdır. detoneliğin en dibine kadar inilmelidir..
masterrrrrrr master diye haykırılmalıdır. boynumuz kopana kadar kafalar sallanmalıdır. ertesi gün büyük ihtimalle o boyunlar tutmayacak bu bilinerek bu eylem yapılır, inatla yapılır hırsla yapılırr.. ki keyfi çıksın.
outlaw torn la kederlenip, sad but true ile tekrardan coşunulmalıdır. belki bi one çalarlar. ruhumuza renk katarlar.
yapraksız yoncanın hüznünü yaşatırlar belki bize.
belki harvester of sorrow dinletirler. coştururlar. memory ramains için sabırsızlanıyorum şimdiden. şirinler edasıyla nanananaaaaa nananaaa nananananaaa demek için içim içime sığmıyor. gelip yüzümeki salak gülümsemeyi görmelisiniz şuan. coştum lan resmen.
evet her yer buram buram insan kokacak. ter kokacak. biz de başkalarına kokacağız. eziyet çekeceğiz itilip kakılacağız. ama yaşayacağız o hazzı. bi daha nerde görebileceğiz ki onları canlı. ölcek lan herifler.
sonra bleeding me çalarlarsa kaybederim kendimi. the call of ktulu işitmesin kulaklarım yerlerde sürünürm..fuel fuel, coşalım zıplayalım ölelim boş durmayalım.
(bkz: yazar burada kendini kaybediyor.)
ben daha fazla kendimi kaybetmeden lafımı bitireyim.
neyse efendim bekleyelim sabırsızlık içinde. her gün büyütelim içimizde heyecanı. o gün büyük bir gün olacak. evet.