efsane tabirini kullanabileceğim grup. cliff burton u yitirdikleri an kaybettikleri ruhları olmasa da, popüler kültürü işlerine katarak ünlerine ün, servetlerine servet katmış bi oluşum. 100 milyonu aşkın albüm satışı gerçekleştirmesi bu laflarımın kanıtı sanırım.

metallica, kurulduğu günden bu yana, dünya ötesi işler meydana getirmelerinin yanında *(*orion) *(*to live is to die ) *(*one) , dünyaya neden getirdiniz denilebilecek ürünlerde meydana getirdi. zirve noktaları ise bence and justice for all albümleri. bu albümden sonra gerileme hatta çöküş noktasına geldiler. son bir nefes verdiler s&m de, o da no leaf clover.

yaşlandılar nitekim. herşeyleri mevcut. bir rock grubunun sahip olmak istedikleri herşeye sahipler. para, şöhret vs. doydular ve ruhlarını kaybettiler.

haa yeni albüm çıkarsalar almaz mıyız, gidip tıpış tıpış alırız. öyle de bi grup yani.
27 temmuz 2008 tarihinde istanbul ali sami yen stadyumunda konser verecek grup.

her ne kadar james artık babam yaşında olsa bile, kirkin deri pantolonu midemi bulandırsa da, larsın kendini beğenmiş yüz ve vücut hali dayanılmazlığı zorlasa da gidilip görsel değil ama tamamen damarlarımızda ki kana hitap eden müzik dinlenmelidir. o kızıldereli herif zaten hiç yakışmamıştı bu gruba. nerede benim cliff im.. (hüzünlendim şimdi )

gidilip senaaatöriyuuuuuumm diye çığlıklar atılmalıdır. detoneliğin en dibine kadar inilmelidir..

masterrrrrrr master diye haykırılmalıdır. boynumuz kopana kadar kafalar sallanmalıdır. ertesi gün büyük ihtimalle o boyunlar tutmayacak bu bilinerek bu eylem yapılır, inatla yapılır hırsla yapılırr.. ki keyfi çıksın.

outlaw torn la kederlenip, sad but true ile tekrardan coşunulmalıdır. belki bi one çalarlar. ruhumuza renk katarlar.

yapraksız yoncanın hüznünü yaşatırlar belki bize.

belki harvester of sorrow dinletirler. coştururlar. memory ramains için sabırsızlanıyorum şimdiden. şirinler edasıyla nanananaaaaa nananaaa nananananaaa demek için içim içime sığmıyor. gelip yüzümeki salak gülümsemeyi görmelisiniz şuan. coştum lan resmen.

evet her yer buram buram insan kokacak. ter kokacak. biz de başkalarına kokacağız. eziyet çekeceğiz itilip kakılacağız. ama yaşayacağız o hazzı. bi daha nerde görebileceğiz ki onları canlı. ölcek lan herifler.

sonra bleeding me çalarlarsa kaybederim kendimi. the call of ktulu işitmesin kulaklarım yerlerde sürünürm..fuel fuel, coşalım zıplayalım ölelim boş durmayalım.

(bkz: yazar burada kendini kaybediyor.)

ben daha fazla kendimi kaybetmeden lafımı bitireyim.

neyse efendim bekleyelim sabırsızlık içinde. her gün büyütelim içimizde heyecanı. o gün büyük bir gün olacak. evet.