kış bahar olur bahar ise yaz. yaz ise sonbaha bu yeksenak bir dönüştür. bunu en aptal adam bile ilk okul 1 de öğrenir. öğrenemezse gitsin otogarda su satsın.

yazın bitmesi benim için bir sevinçtir. çünkü sonbahar mevsimlerin en adam akıllısıdır. ne ilkbaharın hamlığı ne yazın cıvıklığı ne de kışın kasveti vardır.

varsa yoksa melankoli vardır. sararan yapraklar, güneşin öyle fazla gözleri kamaştırmaması, doğanın pastel renklerine boyanması o kadar güzel ki...

çılgın kalabalık ortalıktan el ayak çeker. geceler sokakalar erkenden boşalmaya başlar. bu olgun ve dolgun bereketli mevsim nedense içimde bir burukluğa sebebiyet verir.

nerden geldim nereye giderken bir senenin daha geçtiği fark ederim. bu sene belki boşa geçmiştir. ama ne olacak ki öz geçmiş öz boşa geçmiş dolu geçse ne yazar dolu geçse ne yazar.

- saki bana tek buz bir bourbon bitte

dolu dolu geçtiğini sandığımız şeyler özünde boş değil mi? sonucunda geçmiş bir avuç külden başka bir şey değil mi?

sonsuzluk kare sonsuzlukta tek yer tek mekan tek yaşam ve mümkünse en iyisi için cebelleşmiyor muyuz?

ve bunları düşünürken akla bir soru daha gelir:

fasulye hala neden pişmedi yahu?

yazın bitmesi iyidir. en azından çılgın şebek sürüsü ayak altından çekilir.

ayrıca bütün bunlara ek olarak;

bence kartaca yıkılmalıdır.