attilla ilhan'ın kaptan şiirinin son dizesi. en sevdiğim ikinci dizedir. ama aslında bu olacaktı 'sen bir paket gauloises aldın bense on frankımı amerikan bilardosuna kaptırdım' ama karakter kısıtlaması yüzünden başlık bu oldu.

böyle olunca bundan temel alarak bir takım düşünceler geldi ki şöyle:

bu karakter kısıtlaması fena bir şey yaratıçılığa ket vuruyor. özgürlükten bahsederken ve özgürlüğün her çeşidinin aşırısından terennüm edildiği vakitler bunun olması ve bir çok kimsenin ses çıkartmaması bana ironik geliyor.

gerçi çağ ironik bir çağ, bol bol yabancılaştırma efekti ile geçen bir idiocracy çağı.

500 sene sonraya gitmeye gerek yok. bir zamanlar da kenya da bir köyün birinde köyün budalası kaybolmuştu. onun adı barrack obama idi. şimdi o devlet başkanı.

bunu ben şöylemiyorum şöyle bir araştırın görün. gerçi akıl tutulmasının yaşandığı, abcde şıklarından mürekkep bir yaşam da yorum yazabilmek zordur ya.

çünkü test sistemi yorum yazabilme ve yapabilme yeteneğini öldürdü.

yaşasın test dediler yazılı sınavları öldürdüler ve çağ gitgide bildiğin kabız çağ oldu.

zaten bu çağda kabız olmayacaksın da ne yapacaksın? kabızlık, vasatlık ve yeteneksizlik baş tacı, sıradan ol gerisi hiç mühim değil.

hem körlerin ülkesinde tek gözlüler kral olmaz ki, tersine körler tek gözlülerin gözünü çıkartıp onu da kör yaparlar.

ve tüm bunlara ilaveten bence kartaca yıkılmalıdır.