bir çok anlama gelen bir kelime.
portmouth şehrinin futbol takımının ve şehrin takımının lakabı. hani cm 01-02 crouch ve burchill forvet ikilisnin iyi işler çıkardığı ama reelde bir türlü belini doğrultamayan futbol takımı. ama ben bu kelimeyi böyle algılamıyorum.
kimileri içinde ms sonra 74 senesinde vezüv yanardağı patlaması ile yerin dibine giren bir şehir. öyle bir patlama ki bütün yaşamı dondurmuş bu zamana kadar ve gelecekte kalakalmış bir şehir. antik çağı yaşamak isteyen gider görür. gidip göremeyenler için varolan imkanlar gayet geniş.
bir vakitler hak ile yeksan olan bu şehir bir deyime konu olmuştu. pompei'nin son günleri diye. bunun nihayi sondan evvel bozuldu bağlar yansın sepetler diyerek sefahata dalmak bin bir türlü eğlenceyedalmaktı.
ama pompei kelimesinin anlamı benim bu şehirde değil.
benim için anlamı bu da değil.
tam adı gnaeus pompeius magnus olan julius caesar ile kapışan konsül. galya fatihi caesar'ın damadı olan bu adam yıpratma savaşının ilk örneklerini vermiş, julius caesar gibi askeri dehayı bir kaç defa madara etmiş bir kimsedir. savaş stratejidisi meydan savaşı olmaktanda daha çok julius caesar'ı üzerine
çekip onu ikmal yollarından mahrum ederek bileğini bükmekti.
fakat italya da başlayan geri çekilisi arnavutluğa uzanmış oradan da mısır a ayak basar basmaz kalles mısırlılar tarafından ecel şerbeti içirilmiştir.
ayrıntılarını gidin araştırın. ben bu saatten sonra papağan gibi onları nakledecek halim yok. ben sadece benim için ne ne anlama geldiğini beyan ederim.
mısırlılar tarafından ecel şerbeti içirilen bu adamın ölümüne sebep olanlar gün yüzü görmiştir. kadim mısır devleti bir roma eyaleti olmuş, julius caesar ise tarihin bir ironisi olarak gnaeus pompeius magnus'un heykelinin dibinde bıçaklanmıştır.
roma cumhuriyeti ise bir imparatorluğa dönüşüp azalarak tükenmiş bitmiş gitmiştir.
belki de bütün bu olanlar bitenler emekli olan ama seneto tarafından görev başına çağrılan gnaeus pompeius magnus un ahıdır. oturup evinde çiçek yetiştirip çengel bulmaca çözecek zaman da bu adamı savaş meydanına süren beceriksiz hıyarto yöneticilerin bok yemesi bu adamı ihanetle ölmesine sebep olmuştur.
gerçi iyi bir romalı olan gnaeus pompeius magnus ne olursa olsun romayı savunmak için elinden geleni ardına koymayacaktı ama ne gerek vardı buna?
bir kaç dallama julius caesar'a garezi olması ve ona askeri deyimle yokuş yaptırmaları, julius caesar'ı isyan ettirmiş ve devlet-i ali roma'nın gümbürdemesine sebep olmuştur.
severim ben bu adamı, salakların boklarını temizlemek için elinden geleni yapan bir kimsedir.
ne tuhaftır ki pompei şehri, portsmouth takımı ve bu adamın hayatı salakların yapmış olduğu bedelleri ödemekle geçti. pompei şehri volkanın dibine kuruldu volkan onu hak ile yeksan etti. portsmouth ekonomik olarak salkaça harcamlar yüzünden gün yüzü görmez oldu.
niçin başkalarının hayatını ödemekle hayatımız ve hayatlarımız geçiyor. farketmeden günler ağır ağır geçerken yıllar su misali geçiyor? varoluş sancısı yaşarken başımıza gelen her angarya üzerine tüy dikmiyor mu?
ama ne yapalım...
geçer, her şey geçip gider zamanla
ve çatlamak üzere olan atlar gibi beyazlamış hissederiz
benim düşüncem budur ve ayrıca kartaca devleti yıkılmalıdır.
portmouth şehrinin futbol takımının ve şehrin takımının lakabı. hani cm 01-02 crouch ve burchill forvet ikilisnin iyi işler çıkardığı ama reelde bir türlü belini doğrultamayan futbol takımı. ama ben bu kelimeyi böyle algılamıyorum.
kimileri içinde ms sonra 74 senesinde vezüv yanardağı patlaması ile yerin dibine giren bir şehir. öyle bir patlama ki bütün yaşamı dondurmuş bu zamana kadar ve gelecekte kalakalmış bir şehir. antik çağı yaşamak isteyen gider görür. gidip göremeyenler için varolan imkanlar gayet geniş.
bir vakitler hak ile yeksan olan bu şehir bir deyime konu olmuştu. pompei'nin son günleri diye. bunun nihayi sondan evvel bozuldu bağlar yansın sepetler diyerek sefahata dalmak bin bir türlü eğlenceyedalmaktı.
ama pompei kelimesinin anlamı benim bu şehirde değil.
benim için anlamı bu da değil.
tam adı gnaeus pompeius magnus olan julius caesar ile kapışan konsül. galya fatihi caesar'ın damadı olan bu adam yıpratma savaşının ilk örneklerini vermiş, julius caesar gibi askeri dehayı bir kaç defa madara etmiş bir kimsedir. savaş stratejidisi meydan savaşı olmaktanda daha çok julius caesar'ı üzerine
çekip onu ikmal yollarından mahrum ederek bileğini bükmekti.
fakat italya da başlayan geri çekilisi arnavutluğa uzanmış oradan da mısır a ayak basar basmaz kalles mısırlılar tarafından ecel şerbeti içirilmiştir.
ayrıntılarını gidin araştırın. ben bu saatten sonra papağan gibi onları nakledecek halim yok. ben sadece benim için ne ne anlama geldiğini beyan ederim.
mısırlılar tarafından ecel şerbeti içirilen bu adamın ölümüne sebep olanlar gün yüzü görmiştir. kadim mısır devleti bir roma eyaleti olmuş, julius caesar ise tarihin bir ironisi olarak gnaeus pompeius magnus'un heykelinin dibinde bıçaklanmıştır.
roma cumhuriyeti ise bir imparatorluğa dönüşüp azalarak tükenmiş bitmiş gitmiştir.
belki de bütün bu olanlar bitenler emekli olan ama seneto tarafından görev başına çağrılan gnaeus pompeius magnus un ahıdır. oturup evinde çiçek yetiştirip çengel bulmaca çözecek zaman da bu adamı savaş meydanına süren beceriksiz hıyarto yöneticilerin bok yemesi bu adamı ihanetle ölmesine sebep olmuştur.
gerçi iyi bir romalı olan gnaeus pompeius magnus ne olursa olsun romayı savunmak için elinden geleni ardına koymayacaktı ama ne gerek vardı buna?
bir kaç dallama julius caesar'a garezi olması ve ona askeri deyimle yokuş yaptırmaları, julius caesar'ı isyan ettirmiş ve devlet-i ali roma'nın gümbürdemesine sebep olmuştur.
severim ben bu adamı, salakların boklarını temizlemek için elinden geleni yapan bir kimsedir.
ne tuhaftır ki pompei şehri, portsmouth takımı ve bu adamın hayatı salakların yapmış olduğu bedelleri ödemekle geçti. pompei şehri volkanın dibine kuruldu volkan onu hak ile yeksan etti. portsmouth ekonomik olarak salkaça harcamlar yüzünden gün yüzü görmez oldu.
niçin başkalarının hayatını ödemekle hayatımız ve hayatlarımız geçiyor. farketmeden günler ağır ağır geçerken yıllar su misali geçiyor? varoluş sancısı yaşarken başımıza gelen her angarya üzerine tüy dikmiyor mu?
ama ne yapalım...
geçer, her şey geçip gider zamanla
ve çatlamak üzere olan atlar gibi beyazlamış hissederiz
benim düşüncem budur ve ayrıca kartaca devleti yıkılmalıdır.