kalbime bıçağı saplayıverecek olsaydım kalbimin o anda elimde olmasını isterdim.
tüm sinir hücreleriminin kol kola verip "yeter artık daha niye duruyoruz, ya düğüm olacağız çözemeyeceksin ya da kopacağız toplayamayacaksın" dediği anlarda bir bıçak sağlayıp göğsüme, bana ait olanın bile beni tehdit etmesinden kurtulmak varken kurtulmadım.

babasının çok sevdiği kızı olsaydım, bıçak gelmezdi aklıma. ah freud, elektra kompleksimi kaybettim, hükümsüz müdür?
tümünü göster