herhangi bir rock bardan tek başına çıkıp tam da
evinin yolunu tutmuşken ve bir sigara yakıp son üç
dört saatin muhasebesini yaparken; bir zamanlar
birilerinin yeniden inandıranı olmuş olmanın saadeti bir
anda gelip anılarınıza motifleniyorsa, sizin o anki
yalnızlığınız benimkine bin basar. bu esnada bir sokak gitaristi tanju okan çalıyor olabilir. eve son
rüzgar sörfünü kaçırmış olabilirsiniz. artık eskisi
kadar korkmuyor olabilirsiniz kaybetmekten. fakat
unutmadan ve yerden kalkmadan söylemek gerekiyor
ki, bir şeyi severek yapıyorsanız onun bir sanat
eserine dönüşmesi an meselesidir. şimdi herkes çıksın; birisinin yokluğuna kendi yokluğundan daha
afilli bir bedel biçmemişler kalsın. benden daha
yalnızsınız ve bu benden daha çok içme hakkını
veriyor size. ama ben cesaretlenmek icin değil; var
olan cesaretimi kaybetmek için içiyorum. o kadar da
farkımız olsun.
tümünü göster