şiirsel bir belirsizlikle başlayan hiç bir şey sürekli artan bir heyecanla son bulamazdı.

sezdiklerini bilmem, güzeli de bu zaten. ne zaman bana beni yaşatacak bir şey ver demeye kalkışsam elin hemen bozkıra uzanıyor. bir tutam otu koparıyorsun. otların çoğu türlü türlü zehir zemberek. bilmez miyiz yaşatan bir zehirdir bozkır? bir kez gördün mü o uçsuz bucaksız başak dalgalarını bir daha gözünü alamazsın ondan. esintilerinde sadece tenin değil ruhun da bronzlaşmış. bir başka türlü düşkün olmuşsun özgürlüğe. burası bozkır.

burası bozkır. sadece buradaki doğan güneş kimseyi ayırmadan aynı ruh halinde karşılar. ve burada mutluluklar çayırlar üzerine yazılır.

burası bozkır. sadece buradaki öğle güneşi kalbini yumuşatarak eritebilir. ve burada merhamet toplatır yüklü bulutlar.

burası bozkır. sadece buradaki gün batımı delilik yüklenmiş bir huzur verebilir. ve burada sarhoş eder azmin zaferleri.

vahşice çocuksu kalır. hayallerin peşinde bir avcı. bir macera müptelası. burada, bozkırda.
burası bozkır. şeytanın bir çok adı vardır da biri de gelecek'tir. burası geçmişimin üzerine hayallerimin eklendiği yerdir. burası bozkır, gelmişine geçmişine yandığımın.
tümünü göster