bundan binlerce yıl evvelinde anadolu'nun çorak; çorak olduğu kadar da bereket potansiyeli mevcut olan bir bölgesinde yaşayan çükoğlan beyliği, kültürleri, yaşam tarzları, mutfağı, şarkıları, türküleri ile anadolu'nun büyük zenginliklerinden birini meydana getirdiyse de, geçtiğimiz on-yirmi yıl içerisinde mevzu bahis kültür mirası kendi soylarından gelen "abazaküsmantarüs" türü insanlar yüzünden yokolmanın eşiğine gelmiştir.

abazaküsmantarüsler, yaşam tarzlarını çüklerine; efendime söyleyeyim; kıçlarındaki kılların kıvırcık olup olmamasına kadar cinsel çağrışımlar yapan bütün organlarına endekslemişti. kah öğle yemeğinde bok yiyen, kah birbirlerini ziken abazaküsmantarüsler, aralarındaki husumetin basit bir lale olduğunun farkında olmadan birbirlerini zike zike öldürmüşlerdir (iyi olmuş diyorum).

ha çükoğlan beyliği diyorduk. çükoğlanlar, 1071 malazgirt meydan muharebesinden önce anadolu'ya yerleşmiş, esasen türk değil, yezid ve latin amerikalı kırması bir halktan meydana gelmekteydi. bu yönleri bir çok alanda aşırı enerjik olmalarını sağladığı ve yorgun, bitab düştüklerinden ötürü teknolojik alanda bi sk kafası kadar ileri gidememişlerdir.

bu öküzlerin günlük yaşamlarını görsel anlatımlarla hep beraber izlemeye devam edeceğiz.
tümünü göster