uyandım. saat kaç? 2:54! bak burası çok ciddi.
inip davulcuyu dövemeyeceğime göre -bu hep yapılan geyiktir de biliyorsunuz etmem öyle şey aslında- burada dalaşacağız, bunu yapacağız.
ramazan'ın batması ağır bir ifade gibi gelmiştir kimilerine. içti yine zıvandan çıktı diye düşünmüştür kimileri. hatta cehennem ateşleri dileyenler çıkmıştır. troll işte bir günde 60 kere okunmuş yazı diye dellenenler olmuştur. ama inanın bilerek ve isteyerek, ne kasttettiğimden son derece emin olarak söyledim bunu. ramazan'ın bir dinsel ayin, tuhaf bir ritüel olan oruçtan ve adını bile bilmeye çalışmayacağım ibadetlerden ayrı bir anlamı var. batması gereken de bu ayrı anlam. ne mi: pek tabii ki toplumsallaştırılmış dinsel histeri ve faşizm.
şimdi senin tanrınla arana girmek gibi bir niyetim yok. iş bundan ibaretse tanrı senin sen tanrının zaten, kim ne karışır. ve fakat çöllere vurarak yapmıyorsun ki bunu. üstelik mesela ben sabah 7'de kalkıp işe gidecek olan ben!:biliyorum çalışan insan olduğumu vurgulamaktan özel bir haz alıyorum, haklısınız:!, benimle işim arasına ya da benimle uykum arasına girilmesinden rahatsız olmayayım mı? işim mi batsın, bana bakacaksanız batsın tabii o ayrı. veyahut ben ve içkim arasına ya da hatta ben ve sigaram arasına, kimbilir belki de ben ve su arasına girilmesine ne buyurulur. bunlar meşru ama beşeri yönlere indirgeyerek sizin aranıza girilmiş süsü verilmesi gayrimeşru. oldu!
bir inananın, inanıyor olması ne saadet. onun için! bir inananın bir dine mensup olması toplumsal olarak ne fena. isteseniz de istemeseniz de inancınızı din olarak örgütlerken, toplumsallaştırırken baskıcı genleri de miras alıyorsunuz. hayır, üst komşumun samimiyetinden eminim, mesele o değil. ama onun inancının dışına çıkarak ortak ve geniş bir toplumsal ritüel olarak organize edilen dinsel ibadet, ayin, başkalarının yaşam alanlarına kastetmeye dolayımsız olarak yol açıyor. uzun cümle oldu, kısaltalım, bütün gazetelerin işi gücü bırakıp fasikül fasikül dinsel metin dağıtması, ortalama lümpenin arka sayfa güzellerine bakma zevkine engel oluyor mu? hangisinin daha hayırlı olduğunu tartışmayalım. en az sizinki kadar bu zevkler de mantığa bürünebilir. sigaranın ve içkinin ve hatta diyelim ki eroinin zararlı olması sizin inanışlarınızın bunlara tercih edilmesini zorunlu hale getirebilir mi? aslında hayır, ama hepimiz biliyoruz ki o inanışlar bir toplumsal ortaklık olarak örgütlendiğinde kesinlikle getirilebilir.
inanmayanlar ramazan ayında içilmez başlığına baksınlar. oradaki zina camii örneği kanıtlamıyorsa derdimi ben ne edeyim.
iftar çadırları konusu var, onu unutmadım da, başımı ağrıttı gidinin davulcusu.
inip davulcuyu dövemeyeceğime göre -bu hep yapılan geyiktir de biliyorsunuz etmem öyle şey aslında- burada dalaşacağız, bunu yapacağız.
ramazan'ın batması ağır bir ifade gibi gelmiştir kimilerine. içti yine zıvandan çıktı diye düşünmüştür kimileri. hatta cehennem ateşleri dileyenler çıkmıştır. troll işte bir günde 60 kere okunmuş yazı diye dellenenler olmuştur. ama inanın bilerek ve isteyerek, ne kasttettiğimden son derece emin olarak söyledim bunu. ramazan'ın bir dinsel ayin, tuhaf bir ritüel olan oruçtan ve adını bile bilmeye çalışmayacağım ibadetlerden ayrı bir anlamı var. batması gereken de bu ayrı anlam. ne mi: pek tabii ki toplumsallaştırılmış dinsel histeri ve faşizm.
şimdi senin tanrınla arana girmek gibi bir niyetim yok. iş bundan ibaretse tanrı senin sen tanrının zaten, kim ne karışır. ve fakat çöllere vurarak yapmıyorsun ki bunu. üstelik mesela ben sabah 7'de kalkıp işe gidecek olan ben!:biliyorum çalışan insan olduğumu vurgulamaktan özel bir haz alıyorum, haklısınız:!, benimle işim arasına ya da benimle uykum arasına girilmesinden rahatsız olmayayım mı? işim mi batsın, bana bakacaksanız batsın tabii o ayrı. veyahut ben ve içkim arasına ya da hatta ben ve sigaram arasına, kimbilir belki de ben ve su arasına girilmesine ne buyurulur. bunlar meşru ama beşeri yönlere indirgeyerek sizin aranıza girilmiş süsü verilmesi gayrimeşru. oldu!
bir inananın, inanıyor olması ne saadet. onun için! bir inananın bir dine mensup olması toplumsal olarak ne fena. isteseniz de istemeseniz de inancınızı din olarak örgütlerken, toplumsallaştırırken baskıcı genleri de miras alıyorsunuz. hayır, üst komşumun samimiyetinden eminim, mesele o değil. ama onun inancının dışına çıkarak ortak ve geniş bir toplumsal ritüel olarak organize edilen dinsel ibadet, ayin, başkalarının yaşam alanlarına kastetmeye dolayımsız olarak yol açıyor. uzun cümle oldu, kısaltalım, bütün gazetelerin işi gücü bırakıp fasikül fasikül dinsel metin dağıtması, ortalama lümpenin arka sayfa güzellerine bakma zevkine engel oluyor mu? hangisinin daha hayırlı olduğunu tartışmayalım. en az sizinki kadar bu zevkler de mantığa bürünebilir. sigaranın ve içkinin ve hatta diyelim ki eroinin zararlı olması sizin inanışlarınızın bunlara tercih edilmesini zorunlu hale getirebilir mi? aslında hayır, ama hepimiz biliyoruz ki o inanışlar bir toplumsal ortaklık olarak örgütlendiğinde kesinlikle getirilebilir.
inanmayanlar ramazan ayında içilmez başlığına baksınlar. oradaki zina camii örneği kanıtlamıyorsa derdimi ben ne edeyim.
iftar çadırları konusu var, onu unutmadım da, başımı ağrıttı gidinin davulcusu.