bazı insanlar var hayatımda. bazen çok kızdım onlara, küfür bile ettim. elinde olmadan yaptıkları ve bana hissettirdikleri şeyler için, beni hiç düşünmeden kırdıkları için nefret ettim bazen onlardan. sakinleşince sonra affettim onları. duymadılar ama özür diledim hepsinden. bazılarının söyledikleri yalanları bile unuttum -ki bu benim için işin en zor kısmıydı. anlamaya çalıştım hep onları. üzüldüklerinde yanlarında olmaya çalıştım, çok beceremesem de. çoğu zamanda bencillik ettim hepsine karşı. onların ne istediklerini umursamadan benim isteklerimi yapmak zorundalarmış gibi isteklerde bulundum. çok kızdım, çok üzüldüm, çok kırıldım ama hiç biri bilmedi benim bu hallerimi. bazılarının yaşattığı kötü hisleri atlattım, bazılarının hissettirdiklerini atlatmak üzereyim, bazılarının ise hissettirdiklerini atlatmamın mümkün olmadığını biliyorum. ama ben affettim hepsini. şimdi çıkıp gelseler yanıma neden diye sormam hiç birine. çünkü biliyorum cevabı yok bu sorunun. her ne kadar bazen bazılarının yanımda olmasını çok istesem de ve bunu yapmadıklarında onlara yalvarmamak için kendimi zor tutsamda. gelmeleri yada gelmemeleri hiç umrumda değil. her içim daraldığında ve hayattan sıkıldığımda birilerine ihtiyaç duyduğumda kendime küfrediyorum. istediğim zor bir şey değil diyorum. yanında kendimi iyi hissettiğim birisi çıkıp gelsin hatta ben çağırmadan gelsin. konuşalım uzun uzun yada susabiliriz istediği kadar. ama yeter ki ben nefes alabildiğimi hissedebileyim geçici olarak onun yanında.
kimseden şefkat dilenmiyorum!
kimseye beni sev demiyorum.
kimseye benim en iyi arkadaşım ol demiyorum.
kimseye yaralarımı sarmamda yardımcı ol demiyorum.
biliyorum herkesin derdi başından aşkın.
ve ben en sonundayım listenin belki sıralamada bile yok adım.
artık farkındayım beni kimsenin ciddiye almadığının. yada isteseler de bazı şeyleri yapamadıklarının. yada en önemlisi yanımda olmak istemediklerinin farkındayım.
ne sevda sığar içime,
ne sevinç, ne hüzün.
bir başka olurum,
yağmur yağınca.
ne umut kaldı içimde,
ne gözümde gözyaşı.
nasıl aşsam,
yüreğimdeki uçurumları.
bu yüzden birşey beklemiyorum kimseden. ama yanımda olmasını istediklerim var hala.
kimseden şefkat dilenmiyorum!
kimseye beni sev demiyorum.
kimseye benim en iyi arkadaşım ol demiyorum.
kimseye yaralarımı sarmamda yardımcı ol demiyorum.
biliyorum herkesin derdi başından aşkın.
ve ben en sonundayım listenin belki sıralamada bile yok adım.
artık farkındayım beni kimsenin ciddiye almadığının. yada isteseler de bazı şeyleri yapamadıklarının. yada en önemlisi yanımda olmak istemediklerinin farkındayım.
ne sevda sığar içime,
ne sevinç, ne hüzün.
bir başka olurum,
yağmur yağınca.
ne umut kaldı içimde,
ne gözümde gözyaşı.
nasıl aşsam,
yüreğimdeki uçurumları.
bu yüzden birşey beklemiyorum kimseden. ama yanımda olmasını istediklerim var hala.