daha da uzar gider aslında saklanbaç oyunlarında.. önüm arkam sağım solum üstüm altım saçım başım her nerede yaşıyor ve yaşatılıyorsanız ve hangi cehennemde yaşamayı düşlüyorsunuz hepinize lanet bir sobeee...
zor zamanlar çıkmazından yazmak gerçekten zor.. 5 sene sonra bitecek dediğin 5,5 sene sonra biter.. peki ya sonra.. sıçtığın asıl o zamandır.. bunu hep de duydum aslında.. asıl mesele bitirmek değil yeniden başlayabilmek derlerdi.. işin içine bir de kısıtlı zaman girince sıç bokuna yumruk at ki canının sıkıntısı geçsin.. zira yapacak başka bişey bulamıyorsun..
hayalbazda oturuyordum bugün.. ufak bir kız geldi.. ismi idil.. 3-4 yaşlarında.. babası ona balon almış sonra da parka götürmüş.. elinde bir de şekerle geri geldiler dükkana.. ondan mutlusu yoktu.. benim de bir zamanlar balonla çekilmiş fotoğraflarım var, onu anımsadım birden.. sonra biraz daha ilerledi zaman.. sitede arkadaşlarımla oynadığım oyunlar geldi aklıma.. ne güzellerdi ve ne kadar kirlenmemişlerdi (gerçi çoğu arkadaşım o oyunlardan sonra partner yapıyordu kendine bana da sadece şaşırmak kalıyordu)..
şimdi kendi içimde saklanıyorum ve çıkmak istemiyorum olduğum yerden çünkü umutsuzluğun dibine varmak istemiyorum... ama euphrates inanıyor.. ne yapıp ne edecem seni mersine göndermicem diyor..
büyümek zor iş vesselam.. üstelik ben büyümeyi hiç istememişken.. saklambaç oynasam ve ebe ben olsam.. bir duvarın ya da bir ağacın dibine geçip gözlerimi sımsıkı yumsam.. ve gözlerimi açtığımda fıratın hırçın sularında çocukluğuma yüzsem.. hep beraber..
olmaz mı???
bence olur...
zor zamanlar çıkmazından yazmak gerçekten zor.. 5 sene sonra bitecek dediğin 5,5 sene sonra biter.. peki ya sonra.. sıçtığın asıl o zamandır.. bunu hep de duydum aslında.. asıl mesele bitirmek değil yeniden başlayabilmek derlerdi.. işin içine bir de kısıtlı zaman girince sıç bokuna yumruk at ki canının sıkıntısı geçsin.. zira yapacak başka bişey bulamıyorsun..
hayalbazda oturuyordum bugün.. ufak bir kız geldi.. ismi idil.. 3-4 yaşlarında.. babası ona balon almış sonra da parka götürmüş.. elinde bir de şekerle geri geldiler dükkana.. ondan mutlusu yoktu.. benim de bir zamanlar balonla çekilmiş fotoğraflarım var, onu anımsadım birden.. sonra biraz daha ilerledi zaman.. sitede arkadaşlarımla oynadığım oyunlar geldi aklıma.. ne güzellerdi ve ne kadar kirlenmemişlerdi (gerçi çoğu arkadaşım o oyunlardan sonra partner yapıyordu kendine bana da sadece şaşırmak kalıyordu)..
şimdi kendi içimde saklanıyorum ve çıkmak istemiyorum olduğum yerden çünkü umutsuzluğun dibine varmak istemiyorum... ama euphrates inanıyor.. ne yapıp ne edecem seni mersine göndermicem diyor..
büyümek zor iş vesselam.. üstelik ben büyümeyi hiç istememişken.. saklambaç oynasam ve ebe ben olsam.. bir duvarın ya da bir ağacın dibine geçip gözlerimi sımsıkı yumsam.. ve gözlerimi açtığımda fıratın hırçın sularında çocukluğuma yüzsem.. hep beraber..
olmaz mı???
bence olur...