cenk saatidir gece.. karanlıkla ruhumuzu yıkadığımız, kirli ve bir o kadar da masum.. duymak istemediğin ya da korktuğun ne varsa dile getirir.. çünkü yalnızsındır, kaçacak yerin yoktur.. karanlık seni çoktan içine çekmiş, tüm şehvetiyle karşında durmaktadır.. kulaklarını tıkamak istediğinde tutar ellerinden, "yapma" der.. "duymazsan eğer sesimi küllerinden var edemem seni.. aydınlıklar o kadar kirlenmişken nedendir benim karanlığımdan korkmak..aç gözlerini ve gör içimdeki aydınlığı.." göz bebeklerin büyümeye başlar ve karanlık aydınlığını göstermeye başlar.. okşar ruhunu, sürükler seni kendi aydınlığına.. tüm aydınlıklardan daha aydındır aslında.. ve artık sen aslında var olmayan tüm aydınlıkları reddedip gecenin karanlığında başlarsın ilerlemeye.. ve görürsün ki aydınlıkta aradığın tüm melekler karanlıkta dans etmeye başlamışlar.. katıl onlara ve bırak karanlık sana tüm şehvetiyle, tutkusuyla hayat versin..
"şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanı..".
"şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanı..".