seni seviyordum.günlerdir aklımda gezinen kayıp cümle "nerede hata yaptım" ın ta kendisi.
oysa aylarca anlattım sana... koşulsuz aşk dedim. "eğer" li cümle kurmadım, istemedim... ben seni sensin diye sevdim ve senden bunu istedim. ancak bir köpek yapardı bunu, ancak bir köpek severdi böyle. sadakat anlayışımız bu muydu ki? köpeklere sadık derler. koşulsuz sevdiği için ve vazgeçmediği için, daima minnet duyduğu için,hayatının merkezine seni oturttuğu için... eğer buysa ben seni köpek gibi sevdim. en komik yanı ne biliyor musun? ben senin de beni öyle.....
aşkımın iskeleti diğerlerinden farklıydı ve sen bunu biliyordun. inadına biliyordun. senin yüzünü en son yağmurdan sığındığımız o apartman boşluğunda, o kapının önünde hatırlıyorum. en son orada gülümsedin bana.
hayatım boyunca bana aşklarını anlatanlar, acılarını paylaşanlar, benden akıl alanlar şaşırdı kaldı. hani sen ilk gülümsediğinde... işte ben o gün unuttum bütün bildiklerimi. aşka dair, sevgiye dair ne kadar ezberim varsa silindi gitti. ben seninle hep yeniden, yeniden, yeniden ve yeniden.........
seni hep daha fazla sevdim, seni sevmeyi önleyemedim, önüne geçemedim işte, affet! sana olduğumdan daha yakın olmak istedim, hep bir adım daha yakın. beni affet!
bir yerlerde var olduğunu bilmek ne güzeldi... elbette hala güzel... ama biliyorum, başına kötü bir şey geldi. o yüzden o gün telefonu açmadın. o yüzden bana "seni istemiyorum. artık istediğin kadar ara açmayacağım, mesajlarına cevap vermeyeceğim" diye mesajlar yolladın. beni üzmemek için.. o yüzden değişti bütün telefon numaraların, bütün adreslerin...
hayır hayır! bunu düşünmek istemiyorum. lütfen beni gerçekten sevmediğin için yapmış ol bunları. sen bi yerlerde var ol ve ben bunu bileyim...
seni özlüyorum, elimde değil çok özlüyorum. yüreğim kanıyor... o kadar uzun zamanımı aldı ki, tüm yaşananların üzerine gardımı kaldırıp siper almak. bir tek sana indirdim o çelikten daha sert duvarlarımı...
hayır hayır! lütfen kötü bir kalbin olmuş olsun... lütfen gerçekten benden nefret et! beni umursama....
sadece bil sevgili, sana verdiğim bütün sözler, içtiğim bütün andlar, ettiğim bütün yeminler doğruydu. ama çarpıldım, yine de çarpıldım...
çarpıldım....
oysa aylarca anlattım sana... koşulsuz aşk dedim. "eğer" li cümle kurmadım, istemedim... ben seni sensin diye sevdim ve senden bunu istedim. ancak bir köpek yapardı bunu, ancak bir köpek severdi böyle. sadakat anlayışımız bu muydu ki? köpeklere sadık derler. koşulsuz sevdiği için ve vazgeçmediği için, daima minnet duyduğu için,hayatının merkezine seni oturttuğu için... eğer buysa ben seni köpek gibi sevdim. en komik yanı ne biliyor musun? ben senin de beni öyle.....
aşkımın iskeleti diğerlerinden farklıydı ve sen bunu biliyordun. inadına biliyordun. senin yüzünü en son yağmurdan sığındığımız o apartman boşluğunda, o kapının önünde hatırlıyorum. en son orada gülümsedin bana.
hayatım boyunca bana aşklarını anlatanlar, acılarını paylaşanlar, benden akıl alanlar şaşırdı kaldı. hani sen ilk gülümsediğinde... işte ben o gün unuttum bütün bildiklerimi. aşka dair, sevgiye dair ne kadar ezberim varsa silindi gitti. ben seninle hep yeniden, yeniden, yeniden ve yeniden.........
seni hep daha fazla sevdim, seni sevmeyi önleyemedim, önüne geçemedim işte, affet! sana olduğumdan daha yakın olmak istedim, hep bir adım daha yakın. beni affet!
bir yerlerde var olduğunu bilmek ne güzeldi... elbette hala güzel... ama biliyorum, başına kötü bir şey geldi. o yüzden o gün telefonu açmadın. o yüzden bana "seni istemiyorum. artık istediğin kadar ara açmayacağım, mesajlarına cevap vermeyeceğim" diye mesajlar yolladın. beni üzmemek için.. o yüzden değişti bütün telefon numaraların, bütün adreslerin...
hayır hayır! bunu düşünmek istemiyorum. lütfen beni gerçekten sevmediğin için yapmış ol bunları. sen bi yerlerde var ol ve ben bunu bileyim...
seni özlüyorum, elimde değil çok özlüyorum. yüreğim kanıyor... o kadar uzun zamanımı aldı ki, tüm yaşananların üzerine gardımı kaldırıp siper almak. bir tek sana indirdim o çelikten daha sert duvarlarımı...
hayır hayır! lütfen kötü bir kalbin olmuş olsun... lütfen gerçekten benden nefret et! beni umursama....
sadece bil sevgili, sana verdiğim bütün sözler, içtiğim bütün andlar, ettiğim bütün yeminler doğruydu. ama çarpıldım, yine de çarpıldım...
çarpıldım....