- bunu ilk defa düşünmüyorsun değil mi?
- ama ilk defa yapıyorum.
- neden şimdi?
- bi kabus gördüm. at olmuşum ben. atsızcıların tümü birden peşimde. uyanınca daha iyi bir insan olmaya karar verdim ahahah.
- kime göre neye göre?
- kesinlikle ve yalnızca bana.
- kendini affetmek niye bu kadar zor?
- başkalarını affetmek daha kolay olsun diye. şu tekrarlanabilir ibnelikler bilmemnesi.
- hadii, daha kötülerini yapanları bile hoşgörebilirken, neden?
- benim zavallılığımın bile küstah bi tarafı var, anlamıyorsun.
- bunun konumuzla ilgisi ne?
- birini affedebilmen için ona acıman gerekir dostum. benim gibi birine acıyamam ben.
- bu yüzden?
- kendi pişmanlığım bana çok samimi gelmiyor.
- pişman değil misin?
- başımıza gelecek olan her şeyi bir şekilde önceden bildiğimize inanıyorum hepsi bu.
- yani yaptığımız her şeyi gerçekten de yapmışız demektir?
- ya da yapanı gerçekten durdurmamışız.
- yani gerçek bir pişmanlıktan söz edilemez?
- anlatılınca anlıyorsun, güzel bir şey bu.
- bazılarını bağışlamak niye o zaman?
- onlar hiç değilse kendilerini de kandırabiliyorlar. kendi samimiyetine inanan herkese koşulsuz inanırım.
- öyleyse bununla ne yapacaksın?
- sen ne önerirsin?
- eskisi kadar iyi bir insan olamayacaksan, ondan daha iyi bir insan ol.
- hımm... bunu düşüneceğim.
tümünü göster