güzel bişey.
ben de bu düşünceden yola çıkarak, yani güzel olduğu kanaatinde olduğumdan ötürü, ehliyet almaya karar verdim arkadaşlarımın gazıyla birazda. lan ben bilmem, ben sakarım, yürümeyi beceremeyen bi insanım arabayı nasıl sürücem derken, baktım kursa yazılmışım. artık yapcak bişey yok. potansiyel bir canavar olma yolunda ilk adımımı atmış bulundum.
iş güç insanıyız, kursa pek vakit ayıramadım. bir ay boyunca bir motor bir de ilk yardım dersine girmeme rağmen yazılı sınavdan ilk seferde geçtim. nasıl geçtin derseniz, sorular çok aptalcaydı zaten. cevap kabak gibi gözünüze sokulmuş soru içinde. biraz okuyun ama sınava girmeden, iyi oluyor. işe yarıyor.
efendim, sınavı geçtik neyse, direksiyon sınavı var malum. önemli olan da o zaten. beni gaza getiren arkadaşlardan biri bana ders verecek. araba sürmeyi öğretecek. niyetlendik böyle işte yola çıktık. boş bir yolda gösterdi böyle böyle yapıcaksın debriyajdı gazdı, frendi anlattı durdu. aşırı yükleme yapılınca error veren bi yapım var;
-anladın mı can?
-.... (kısa süre süren bi sessizlik)
-şişşt anladım mı olm?
-hea anladım anladım..
nere anladım, bi bok anlamadım. ama söyleyemedim işte. yol sakin ama yayalar falan yürüyor kaldırılarda. bizim insanımızı bilirsiniz. kaldırım varken yoldan yürümeyi sever yol boşsa. böyle insanlar var önümüzde falan.
nasıl olduysa ben kaldırdım arabayı, gidiyoruz bildiğin. yanımda konuşuyor arkadaşım, ben olaya kaptırmışım kendimi, duymuyorum hiç bişey;
- olm çok basma gaza
-..... (vay be harbi gidiyor lan, hemde ben sürüyorum(iç ses))
- laan kendine gel adam var önde!!
- ... (zevkliymiş hariben)
arkadaşım, el frenine asılıyor, yoksa adama arkadan bindiricem. o sesle kendime geliyorum. adamın arkası bize dönük. adam kayan tekerin sesini duyunca bi sıçrıyor yoldan kaldırıma. ödü bişeylerine karışıyor. ters ters bakıyor , küfür ediyor bize.
-levye yok mu lan küfür ediyor şerefsiz!
-olsa kafana indircem ben senin, olm mal mısın frene bassana!!
diyor. sesimi çıkartmıyorum. haklı galiba.
böyle birkaç deneme esnasında, bir duran konteynere çarpama tehlikesini atlatıyoruz, bi kaç kere kaldırıma çıkma zevki tadıyoruz. eğlenceli oluyor, gerçekten benim için eğlenceli oluyor. tabi bizim arkadaş için öyle değil. benim yüzünden gece kabus görmüş, çok korkmuş. senle bi daha arabaya binmem dedi.
zor bela öğrendim araba kullanmasını. direksiyon sınavında tek hata yaptım, el frenini indirmeden kaldırmaya çalıştım arabayı, gitmedi tabi. onun haricinde iyiydim, yani ben beğendim kendimi, düz gittim biraz. gaz debriyaj fren falan hepsini biliyorum çok şükür. egzantirik mili var bi bilmiyorum, derste hoca anlatmıştı çok fantastik adı var, merak ediyorum ne işe yarıyor, biri anlatırsa sevinirim cidden.
vay be bana ehliyet verecekler şimdi, araba kullancam resmi olarak. güzel bişey bu.
ben de bu düşünceden yola çıkarak, yani güzel olduğu kanaatinde olduğumdan ötürü, ehliyet almaya karar verdim arkadaşlarımın gazıyla birazda. lan ben bilmem, ben sakarım, yürümeyi beceremeyen bi insanım arabayı nasıl sürücem derken, baktım kursa yazılmışım. artık yapcak bişey yok. potansiyel bir canavar olma yolunda ilk adımımı atmış bulundum.
iş güç insanıyız, kursa pek vakit ayıramadım. bir ay boyunca bir motor bir de ilk yardım dersine girmeme rağmen yazılı sınavdan ilk seferde geçtim. nasıl geçtin derseniz, sorular çok aptalcaydı zaten. cevap kabak gibi gözünüze sokulmuş soru içinde. biraz okuyun ama sınava girmeden, iyi oluyor. işe yarıyor.
efendim, sınavı geçtik neyse, direksiyon sınavı var malum. önemli olan da o zaten. beni gaza getiren arkadaşlardan biri bana ders verecek. araba sürmeyi öğretecek. niyetlendik böyle işte yola çıktık. boş bir yolda gösterdi böyle böyle yapıcaksın debriyajdı gazdı, frendi anlattı durdu. aşırı yükleme yapılınca error veren bi yapım var;
-anladın mı can?
-.... (kısa süre süren bi sessizlik)
-şişşt anladım mı olm?
-hea anladım anladım..
nere anladım, bi bok anlamadım. ama söyleyemedim işte. yol sakin ama yayalar falan yürüyor kaldırılarda. bizim insanımızı bilirsiniz. kaldırım varken yoldan yürümeyi sever yol boşsa. böyle insanlar var önümüzde falan.
nasıl olduysa ben kaldırdım arabayı, gidiyoruz bildiğin. yanımda konuşuyor arkadaşım, ben olaya kaptırmışım kendimi, duymuyorum hiç bişey;
- olm çok basma gaza
-..... (vay be harbi gidiyor lan, hemde ben sürüyorum(iç ses))
- laan kendine gel adam var önde!!
- ... (zevkliymiş hariben)
arkadaşım, el frenine asılıyor, yoksa adama arkadan bindiricem. o sesle kendime geliyorum. adamın arkası bize dönük. adam kayan tekerin sesini duyunca bi sıçrıyor yoldan kaldırıma. ödü bişeylerine karışıyor. ters ters bakıyor , küfür ediyor bize.
-levye yok mu lan küfür ediyor şerefsiz!
-olsa kafana indircem ben senin, olm mal mısın frene bassana!!
diyor. sesimi çıkartmıyorum. haklı galiba.
böyle birkaç deneme esnasında, bir duran konteynere çarpama tehlikesini atlatıyoruz, bi kaç kere kaldırıma çıkma zevki tadıyoruz. eğlenceli oluyor, gerçekten benim için eğlenceli oluyor. tabi bizim arkadaş için öyle değil. benim yüzünden gece kabus görmüş, çok korkmuş. senle bi daha arabaya binmem dedi.
zor bela öğrendim araba kullanmasını. direksiyon sınavında tek hata yaptım, el frenini indirmeden kaldırmaya çalıştım arabayı, gitmedi tabi. onun haricinde iyiydim, yani ben beğendim kendimi, düz gittim biraz. gaz debriyaj fren falan hepsini biliyorum çok şükür. egzantirik mili var bi bilmiyorum, derste hoca anlatmıştı çok fantastik adı var, merak ediyorum ne işe yarıyor, biri anlatırsa sevinirim cidden.
vay be bana ehliyet verecekler şimdi, araba kullancam resmi olarak. güzel bişey bu.