büyük milletimizin, bu yüce, şan şöhret sahibi milletimizin has özelliklerindendir tecavüzcüyü bağrına basmak. evet bu doğru. öz kızını tecavüzcüsü ile evlendirmeye bu kadar meraklı bir millet daha yoktur. sözde namus temizlenir bu işlemle. ama o kızcağazın gözünde alemin en şerefsiz , en namussuz ailesi olarak kalacağını bilmez o ebeveynler. namusu götüyle anlayan halkımız sağolsun, tecavüze uğrayan kıza orospu demekten çekinmez, tecavüzcüsüyle evlenmesse sittin sene evde kalmaya da mecburdur. kimister ki kirletilmiş (?) birini karısı olarak...
taşrada tecavüz, hem sevdiğinle evlenmenin, hem de alel acele nikah yapılacağı için düğün masrafından kurtulmanın en garanti yolu olarak görülür. hiç kimse mam hiç kimse annesi bile o kızın yaşadıklarını düşünmez, herkesin derdi bir an önce namusun temizlenmesidir. çocuk intihar ettiği zaman da gariptir "damat" suçlanmaz yine.
tecavüzcünle bir ömür birlikte yaşayacak olmak, her defasında tekrar tecavüze uğramak hiç bir insanın katlanabileceği bir şey değildir. belki de bu yüzden anadolu da kızları okutmazlar. öğrenmesin, bilmesin diye. çünkü okursa hakları olduğunu bilir, karşı koyar. karşı koyarsa ailenin namusu kurtulamaz.

biz adam olmayız lafı asla geyik değildir. adam olmak için insan olmak lazım, insan olabilmek için bu tip olaylara dur diyebilmek lazım. intihar eden, vurulan, evden kaçan-kayıplara karışan kızları unutmamak, unutturmamak lazım. hüseyin üzmez üç beş sene ya yaşar ya yaşamaz. o ölünce kim hatırlayacak o kızı? ailesinin zorla tecavüz ettirdiği kız baskıya dayanamayıp belki de can korkusundan eve dönecek ve o pislikle evlenecek. o'nu kim hatırlayacak? bu güne kadar töre cinayetlerine kurban gitmiş, tecavüzcüsüyle evlendirilip hayatı kaymış kızları kim hatırlıyor ki bunlar hatırlansın.

biz adam olmayız...