....

dinlenmektir o an .. dinlemekten yorulduğunda.. tek bir andır belki ama sadece naptığını bilmektir. ne yaptığına bakmadan. hep çevrelenmişsindir. çevreyi görebildiğince, çevre tarafından da görülebilensindir, çevreyi korumalımsındır, korunduğunca. ama sen ayrı bellemişsindir kendini.senden alakasızdır çevren. ne bilim, çepeçevredir aslında. misal etrafın. senin böle pekiştirmeler de pekiştiriltiriliğin olmamıştır.sen yürürsün, çimenlerin üstünde...gezinen karıncalar da vardır senle bilirsin. son anda adımının ağırlığına yenik düşersen son anda o bildiklerin artık cansızdır, bilirsin... canın sıkkındır. ki bilemediklerin bi o kadardır ki.. bilemezsin ne kadardır..

oysa o kadar bile değildi.. .herkes buradayım dedi sadece.. ve herkes kendince çevresini korumaya çalıştı.. herkes çevreye verdiği rahatsızlktan ötürü özür diledi..
çünkü en büyük hata yapmaya çalıştıklarında değil yaptıklarında olurdu her zaman.

harf harf çözeceksin bu dünyanın dilini.. tercümanın soluğundan üşüyosan..

üşüyorum şimdi ve bakıyorum, 25 senem bu diyarda geçmiş, geriye kalanı da yok.varsa da anlatamam.fırsat bulursam da hiç kaçırmam o ayrı... muhatap kaldıklarıma da bakınca bu yaşımda, geçmiş ve şimdi olduğum yer, gelecek zamandan itbaretmiş diyorum.. ben onu bilmem diyorum... zamanların geleceğini. zamanların geçtiğini. ben insanları bilirim... insanlar vardır.. insanlar, vardır zaman yokken.. zaman yokken, insanlar vardır..

ben bilmem.. bilmemezlikten gelirken de karşılaştığım insanların yüzüne bakamam..

bu yüzden yarının yokluğuna yorduğum varlığım, açılmasın istemediğim gözlerimde, gözkapaklarındaki yorumlarıyla öylece seyirtip duracak...

iyi geceler.. iyi ama ..