arsenal'de 12 seneye yakın teknik direktörlük yapmışım. adamlar sadece hayal ettikleri kupalara benim sayemde kavuşmuşlar. ingiltere'de türk'ün büyüklüğünü büyük harflerle anlatmışım adamlara. sevmişim, sevilmişim, ezenin karşısında ezilenen yanında yer almışım ama 12 senenin sonunda ligin başı olmasına rağmen, liderle aramda 3-4 puan varken bir anda görevime son verilmiş. ben değil bütün ada futbolu şok içinde. televizyonlar yayınlarını kesip "son dakika" başlığıyla aktarıyor gelişmeleri. ada basını olayı manşetten veriyor ama her şeye rağmen arsenal yönetimi kulüple olan bütün bağlarımı geride kalan 12 sene ve 30'a yakın kupaya bakmaksızın koparıyor... arsenal taraftarları olayın şokunu atlatamamış, tesislere doluşuyorlar. o kapıdan son kez çıkıyorum. yöneticilerin yaptığı ahmaklığa kendileri özür diliyor, "bizi bırakma" diyorlar. gözümden tek damla yaş akıyor, türkiyemin yolunu tutuyorum. burada bana sahip çıkacaklar zannediyorum ama avrupa'nın her sıçtığı boka lokum diye atlayan bizimkiler onlardan daha beter hale getiriyorlar beni. kesin bir şey yapmışımdır da ondan kovmuşlardır beni yoksa boş yere kimse kimseye vurur mu? vuruyorlar işte. uçurtmayı da vuruyorlar... depresyon falan geçirmiyorum ama ingilizlerin ne hain bir millet olduğuna bir kez daha hak veriyorum. bakmayın şu anda şampiyonlar ligi'nde yarı final oynadıklarına. sakın aldanmayın geçen seneki finale. hala mirasımı yiyor lavuklar...