çok pis bişey. akıl almaz zorlukları var tahmin edemezsiniz. edersiniz aslında çok iddialı bi söz oldu sanki. günlük hayatımızda unuttuğumuz ufak şeyler ve detaylar yüzünden sıkıntı yaşamayanınız yoktur eminim. bazen çok zor durumlarda bırakabiliyor sizleri.
sizler de eminim ki şu duruma düşmüştürsünüz; daha önce tanışmışlığınız olan bir şahsı aradan uzun süre geçtikten sonra yeniden gördüğünüzde, isim hatırlama kargaşası. simayı unutmazsınız ama isim büyük problemdir. hayatınızda öyle çok önemli rollerde olmadığından bu insanlar, unutulur isimleri. ve yine eminim ki, sohbeti, kardeşim, dostum gibi hitabetlerle ilerletirken, 'aa senin numaran bende yok versene' lakırtısı sırasında soğuk terler akıtmıştırız unutkanlar olaraktan. numarayı verirsiniz arar sizi, çalar telefon kaydetceksiniz ama isim kısmına ne yazacağınız muallaktır. bu yüzden yine yine eminim ki (çok güveniyorum kendime, evet) cep telefonunuzun rehberinde isim yerine çeşitli ibareler (!'^++%&/) eklenerek kaydedilmiş bir kaç isim mevcuttur. numarayı kaydederken arkadaşa yakalanmamak ise ayrı bir başarı türüdür kanaatimce.
yukarıda yazdığım çok absürt bi olaydır. daha sonra hatırlandıkça gülünebilir. o kadar da yüzsüzüm ben sizleri bilmiyorum. ama daha büyük unutkanlıklar da yapabilir bünyeler. kendimden örnekle açıklayayım konuyu..
lise yıllarımdayım. son ders bitmiş, günün tüm yorgunluğu omuzlarımdayken (bedende maç yapmıştık o gün, o) eşyalarımı toparlamakla meşguldüm. normalde telefon numaralarını çok zor ezberlerim. yani ezberim biraz zayıf(sonradan gelişti bu) numaraları aklımda tutamıyorum. ben eşyalarımı toplamakla meşgulken, aklımda kafama takılan telefon numarasının kime ait olduğunu çözmekle meşguldü. şaşkınım çünkü böyle numara ezberlemem çok nadir rastlanan bişey. sınıftan okul çıkışına kadar aklımı kurcaladı numara. kimin numarası olabilirdi ki böylesine emin tekrarlayabildiğim numara ?
okulun kapısından adımımı attım dışarı, jetonun yavaş yavaş düşüşünün sesini duydum resmen. numara malesef kendi numaramdı. kendi numaramı unutmuş bir gerizekalıydım ben. dövülmeliydim. yere düşünce tekmelenmeye devam eidlmeliydim. sevinmiştim bi an yaa gerekten, vaay be numara bile ezberleyebiliyorum diyerekten.
harbi salakmışım ben yaa.
evet unutkanlık zor bişeydir.
sizler de eminim ki şu duruma düşmüştürsünüz; daha önce tanışmışlığınız olan bir şahsı aradan uzun süre geçtikten sonra yeniden gördüğünüzde, isim hatırlama kargaşası. simayı unutmazsınız ama isim büyük problemdir. hayatınızda öyle çok önemli rollerde olmadığından bu insanlar, unutulur isimleri. ve yine eminim ki, sohbeti, kardeşim, dostum gibi hitabetlerle ilerletirken, 'aa senin numaran bende yok versene' lakırtısı sırasında soğuk terler akıtmıştırız unutkanlar olaraktan. numarayı verirsiniz arar sizi, çalar telefon kaydetceksiniz ama isim kısmına ne yazacağınız muallaktır. bu yüzden yine yine eminim ki (çok güveniyorum kendime, evet) cep telefonunuzun rehberinde isim yerine çeşitli ibareler (!'^++%&/) eklenerek kaydedilmiş bir kaç isim mevcuttur. numarayı kaydederken arkadaşa yakalanmamak ise ayrı bir başarı türüdür kanaatimce.
yukarıda yazdığım çok absürt bi olaydır. daha sonra hatırlandıkça gülünebilir. o kadar da yüzsüzüm ben sizleri bilmiyorum. ama daha büyük unutkanlıklar da yapabilir bünyeler. kendimden örnekle açıklayayım konuyu..
lise yıllarımdayım. son ders bitmiş, günün tüm yorgunluğu omuzlarımdayken (bedende maç yapmıştık o gün, o) eşyalarımı toparlamakla meşguldüm. normalde telefon numaralarını çok zor ezberlerim. yani ezberim biraz zayıf(sonradan gelişti bu) numaraları aklımda tutamıyorum. ben eşyalarımı toplamakla meşgulken, aklımda kafama takılan telefon numarasının kime ait olduğunu çözmekle meşguldü. şaşkınım çünkü böyle numara ezberlemem çok nadir rastlanan bişey. sınıftan okul çıkışına kadar aklımı kurcaladı numara. kimin numarası olabilirdi ki böylesine emin tekrarlayabildiğim numara ?
okulun kapısından adımımı attım dışarı, jetonun yavaş yavaş düşüşünün sesini duydum resmen. numara malesef kendi numaramdı. kendi numaramı unutmuş bir gerizekalıydım ben. dövülmeliydim. yere düşünce tekmelenmeye devam eidlmeliydim. sevinmiştim bi an yaa gerekten, vaay be numara bile ezberleyebiliyorum diyerekten.
harbi salakmışım ben yaa.
evet unutkanlık zor bişeydir.