dido and aeneas'tan bir henry purcell aryası olması beni pek ilgilendirmedi bugüne kadar. daha önce de bir yerlerde okumuş, hiç dinlememiştim. the her şeyi bilen adam deyu bir arkadaşım var, 'eğer ben güzel bir şarkıyı bilmiyorsam, o henüz yapım aşamasındadır' diyebilecek kadar yüce bir egosu var adamın; seviyoruz. msn'de onca şarkı yolladıktan sonra, öldürücü geliyor, hazır mısın? dedi, 'hassiktir' diyebildim içimden. çünkü daha önce de böyle bir şey yapmıştı ve ben yatağa kollarımdan bağlı şekilde yatarken üç doz sigur ros, yarım doz dune sena, iki kaşık da who's to know alarak kendime gelebilmiştim. yine yaptı aynısını. orta sahanın solundan bir golü var hagi'nin, monaco'ya atılan, onun gibi bir çaktı, pir çaktı aga.

gelelim sadede.

yer: londra
mekan: meltdown festivali
tarih: 1 temmuz 1995

jeff buckley adında bir müzik tanrısı bu aryayı yorumlamış. konser kaydı olduğundan elimizde sağlam bir kopyası yok; varsa da bilmiyorum. jeff dediğimden şöyle yorumladı böyle yorumladı gibi boş beleş laflar sıralamam. lakin fondaki piyanoya dikkat etmek gerekiyor; bünyeni fazlasıyla yorabiliyor.

when i am laid in earth, may my wrongs create
no trouble in thy breast.
remember me, but ah! forget my fate.

ne güzellikler yaratıyorsun yarebbim. (jeff'den bahsediyorum)