güzel memleket. geçenlerde ilk defa gittim. sabaha karşı, uykuyla uyanıklık arasında bocalarken birbirinden güzel köyleri geride bırakıp şehre girdim. ama her şeyden önemlisi: deniz. orhan veli'yi yad ve ruhunu şad edercesine şu mısralar dolandı durdu dilimde:
"sinop'a doğru
denizi göreceksin
sakın şaşırma"*(*gemlik'e doğru)
bu haiku'da çocukça bir hava olduğunu sezdirdi bana sinop'un burnunun iki yanında, yanağı gibi uzayan deniz'ler'... bir anda çırılçıplak bir mavilikle karşılaşınca şaşırıp küçük dilimizi yutmayalım diye bizi ikaz ediyor orhan veli bu şiirle. şehirden önce şiir karşılıyor insanı.
şehir merkezi benden önce uyanmış durumda. otomobiller trafik kurallarıyla bağlı hissetmiyor kendini: istedikleri yerden dönüyor, istedikleri şeritten seyrediyorlar. ben de istediğim şeritten seyrediyorum onları.
işimin olduğu saate biraz daha var. vakit geçirmeliyim. yoksa zaman mı? vakitle zaman arasında nüans yok mu? zaman, sadece birazcık zaman...
"sinop'a doğru
denizi göreceksin
sakın şaşırma"*(*gemlik'e doğru)
bu haiku'da çocukça bir hava olduğunu sezdirdi bana sinop'un burnunun iki yanında, yanağı gibi uzayan deniz'ler'... bir anda çırılçıplak bir mavilikle karşılaşınca şaşırıp küçük dilimizi yutmayalım diye bizi ikaz ediyor orhan veli bu şiirle. şehirden önce şiir karşılıyor insanı.
şehir merkezi benden önce uyanmış durumda. otomobiller trafik kurallarıyla bağlı hissetmiyor kendini: istedikleri yerden dönüyor, istedikleri şeritten seyrediyorlar. ben de istediğim şeritten seyrediyorum onları.
işimin olduğu saate biraz daha var. vakit geçirmeliyim. yoksa zaman mı? vakitle zaman arasında nüans yok mu? zaman, sadece birazcık zaman...