'' yaşam beni benden alır yine bana verir. '' bu nedir? o kadar çok insan var ki artık sayması bile gereksiz. insanın tükenmeyen hissi birilerinin hayatına girmek, yer etmek. çoğu zaman aşkla bunu yapmak..gelişler hep güzeldir, ama ne kalışlar ne de gidişler o kadar güzel. insanlar bir gün gider, gitmek zorundadır.herkesin baş etmesi gereken bir kendisi vardır çünkü. anlaması gereken, sevmesi gereken, acıtması gereken bir kendisi vardır.bu yüzden kayıp giderler. hep onlar gidiyormuş gibi görünsede aslında bizde gideriz. yanılmamız küçük bir çocuğun akan bir trafikte arabaların gittiklerini görmesine ama aslında kendininde onlar gibi gittiğini düşünmemesine benziyor. giderler, gideriz. sonunda kendimize geri döneriz.

her yeni gelişle, bir insanın hayatıma girmesiyle ben ben olmaktan çıkarım, karşımdaki beni nasıl tanımışsa ona da öyle gösteririm kendimi. oysa tanıdığı tek bir yönümdür. diğer benleri görse aklı çıkardı, çünkü hiçbir fikri olmaz. bende kendimden uzaklaşırım, yaşam beni benden alır, her gidişle yine bana verir. herkes birgün yine kendine döner..