radiohead'in her şeyi tom yorke'un kardeşi andy yorke tarafından kurulmuş, lakin fazla uzun soluklu olamayarak kısa sürede yine andy tarafından dağıtılmış depresif grup. inanılmaz olduklarına inanıyorum da, siz gerçek misiniz diye sormak isterdim adamlara. ingiltere kökenli grup, andy yorke, nigel powell, jason moulster ve jim crosskey'den oluşuyor.
adamlar o kadar depresif ki, almost here adlı manyaklık olarak nitelendirilen albümlerindeki şarkıların hepsi buram buram garam kokuyor, hüzün kokuyor; yani sikerten türden. solved gibi bir şarkının üzerine dune sea gibi bir büyü (kötü bir büyü) dinlenip üzerine de bir dem who s to know -ki dune sea'den iyidir- alınınca, onulmaz yaralara gark eyledi bu albüm beni kabilinde tüm gece sayıklayabilir, duvarların yosun tutuşunu izleyebilirim, ama böyle bir hata yapmıyorum tabii. naçizane tavsiyem sizin de böyle bir şey kalkışmamanızdır; araya bir iki farklı şarkı atın, aura yumşasın, duvarlar da nefes alsın biraz. yok arkadaşım, ben biraz buhranlarla yoğrulmak istiyorum diyorsanız, tüm albümü loop'a alıp sabaha kadar takılın; bayağı etkili çünkü.
kuruldukları günden dağıldıkları güne kadar 3 albüm çıkartmışlar. ilk albümleri almost here ile ortalığı kasıp kavurmuşlarsa da, sorrythankyou ile herkesi şaşırtıp, 'bu albüm sizin olamaz, çok kötü, iyk' -tam dinlemedim ben de, genel kanı bu- tepkisini almışlar; ha umursamışlar mıdır, bilinmez. daha sonra ortaya karışık kedi salatası yaptıkları misc. music adlı albümlerini çıkartmışlar. topu topu 2 albümleri, bir de konser kayıtlarından filan oluşan bir derleme albümleri olsa da, yaptıkları en mükemmel iş olan almost here ile çoğu bünyeyi yerle yeksan etmeyi başarmışlar. yorke ailesinin genel özelliklerinden biri bünyeleri alt üst etmek midir bilinmez ama, andy, abisi kadar olmasa da şu manyaklık olarak addedilen albümünde büyük iş başarmış arkadaş.
dune sea, who s to know, solved, almost here, settle down, angel, i wanna be adored (stones cover) gibi güzellikleri tavsiye eder; ukde sahibine, 'albümün tamamı dinlenirse, akdenizin yosun kokusu hanelere dolar mı bilmem ama, o hüznü gelir bulur sizi' deyip, müziği kapatır, yazıyı bitirir, bana bakan yastığıma doğru yekten giderim.
adamlar o kadar depresif ki, almost here adlı manyaklık olarak nitelendirilen albümlerindeki şarkıların hepsi buram buram garam kokuyor, hüzün kokuyor; yani sikerten türden. solved gibi bir şarkının üzerine dune sea gibi bir büyü (kötü bir büyü) dinlenip üzerine de bir dem who s to know -ki dune sea'den iyidir- alınınca, onulmaz yaralara gark eyledi bu albüm beni kabilinde tüm gece sayıklayabilir, duvarların yosun tutuşunu izleyebilirim, ama böyle bir hata yapmıyorum tabii. naçizane tavsiyem sizin de böyle bir şey kalkışmamanızdır; araya bir iki farklı şarkı atın, aura yumşasın, duvarlar da nefes alsın biraz. yok arkadaşım, ben biraz buhranlarla yoğrulmak istiyorum diyorsanız, tüm albümü loop'a alıp sabaha kadar takılın; bayağı etkili çünkü.
kuruldukları günden dağıldıkları güne kadar 3 albüm çıkartmışlar. ilk albümleri almost here ile ortalığı kasıp kavurmuşlarsa da, sorrythankyou ile herkesi şaşırtıp, 'bu albüm sizin olamaz, çok kötü, iyk' -tam dinlemedim ben de, genel kanı bu- tepkisini almışlar; ha umursamışlar mıdır, bilinmez. daha sonra ortaya karışık kedi salatası yaptıkları misc. music adlı albümlerini çıkartmışlar. topu topu 2 albümleri, bir de konser kayıtlarından filan oluşan bir derleme albümleri olsa da, yaptıkları en mükemmel iş olan almost here ile çoğu bünyeyi yerle yeksan etmeyi başarmışlar. yorke ailesinin genel özelliklerinden biri bünyeleri alt üst etmek midir bilinmez ama, andy, abisi kadar olmasa da şu manyaklık olarak addedilen albümünde büyük iş başarmış arkadaş.
dune sea, who s to know, solved, almost here, settle down, angel, i wanna be adored (stones cover) gibi güzellikleri tavsiye eder; ukde sahibine, 'albümün tamamı dinlenirse, akdenizin yosun kokusu hanelere dolar mı bilmem ama, o hüznü gelir bulur sizi' deyip, müziği kapatır, yazıyı bitirir, bana bakan yastığıma doğru yekten giderim.