popüler kültür ortaya çıktığından itibaren aynı mantıkla yola çıkan "anti popüler kültür" bir raddeden sonra popüler kültürden çok daha popüler hale gelmiştir. yani bugün bir serdar ortaç ne kadar popülerse, popüler kültür karşıtı bir başka şarkıcı / grup / müzisyen ondan çok daha popüler, ünlü ve hayran sahibidir.
bunun sebebi standartlığı sevmeyen insanoğlunun farklı olmaya çalışarak giderek aynılaşma sürecine gitmesidir. bundan bir kaç sene sonra farklı olmak adına, marjinal ve ilginç olmak adına sokakta zebra sikenleri, maymun traşlayıp dolaştıranları görmemiz artık yadsınamaz bir gerçektir. yani farklı olmak adına yapılan sohbetlerde "hacı lost izliyorum süper" sözleri dün revaçtayken, bugün artık "lost most bilmem ben selena izliyorum abi" gibi bir tavır takınmak daha bir marjinallik, ilginçlik göstergesi olagelmiştir.
yüzlerce yıldır sınıflandırılan insanlık bugün popüler kültür ve kapitalizm sistemi içerisinde artık parçalanmış, dünü, geçmişi, günlük hayatı, çayı, kahveyi, peyniri, sıçma pozisyonunu, etek traşının tarzını bile bir marjinallik ve farklılık göstergesi olarak kullanmaya başlamıştır.
bundan bir beş on yıl sonra bugün yerden yere vurulan ve "varosh o shekerim", "ay ne kadar baneeğl" denilen nice şey halka yeniden arz edilecek, hepimizi kendisinden tiksindirecektir.
(ya yeri gelmişken lost'un da mnakoim ayrıca, selena gibisi var mı abi?)
bunun sebebi standartlığı sevmeyen insanoğlunun farklı olmaya çalışarak giderek aynılaşma sürecine gitmesidir. bundan bir kaç sene sonra farklı olmak adına, marjinal ve ilginç olmak adına sokakta zebra sikenleri, maymun traşlayıp dolaştıranları görmemiz artık yadsınamaz bir gerçektir. yani farklı olmak adına yapılan sohbetlerde "hacı lost izliyorum süper" sözleri dün revaçtayken, bugün artık "lost most bilmem ben selena izliyorum abi" gibi bir tavır takınmak daha bir marjinallik, ilginçlik göstergesi olagelmiştir.
yüzlerce yıldır sınıflandırılan insanlık bugün popüler kültür ve kapitalizm sistemi içerisinde artık parçalanmış, dünü, geçmişi, günlük hayatı, çayı, kahveyi, peyniri, sıçma pozisyonunu, etek traşının tarzını bile bir marjinallik ve farklılık göstergesi olarak kullanmaya başlamıştır.
bundan bir beş on yıl sonra bugün yerden yere vurulan ve "varosh o shekerim", "ay ne kadar baneeğl" denilen nice şey halka yeniden arz edilecek, hepimizi kendisinden tiksindirecektir.
(ya yeri gelmişken lost'un da mnakoim ayrıca, selena gibisi var mı abi?)