rüzgardan mıydı? vadinin derin boşluğundan mı? yoksa bedenimdeki kontrolsüz çalkalanmalar mı? yada o kalp atışlarımı hızlandıran günah davetiyesi mi? bilemedim şimdi. bir kaç anıyı almış azık yapıyordum patika yoldan olmasa bile durduğum yerden düşmemeye çalışarak. bir masal merakıdır anlamsız, üşümüş düşler güçsüz, bir ıslık tutturmuş rüzgar, bir günah tutturdum ıslak. anlamsız bir boşluk. anlatılacak hiç bir şey kalmamış, yazık. yine. geride ıslak bir ıslık.