tanrı sevgisi o kadar büyüktür ki, içinizde bunun milyonda biri kalsa bile yine de çok büyüktür. çok bilindik şu kıssayla müslümanların ramazan ayını süsleyelim. (müslümanların bayramını kutlayan fener rum patriği tribi yaşayarak)
günümüz türkçesiyle.
şehrin en zengin adamı ölümden müthiş korkuyormuş. hasta yatağında demiş ki, "öldüğüm günün gecesinde kim benimle beraber mezarda kalırsa ona servetimin yarısını miras bırakıcam."
derken adam ölmüş. servetin yarısını taahhüt etmesine rağmen kimse mezarda bir gece yatmaya cesaret edememiş. o sırada yoldan geçmekte olan bir hamal taşınacak bişey vardır ümidiyle kalabalığa yaklaşmış.
"was ist hier los in dieses zeit in der nacht?" demiş. yani demiş ki gecenin bu saatinde bu ne bu temaşa.
demişler ki, "bilmem ne bey allah'ın rahmetine kavuştu. fakat merhum ölümden feci korkardı. bu gece onunla birlikte gömülecek kişiye servetinin yarısını miras bıraktı"
hamal da "hayatta hiçbir malvarlığım yok. bir tek şu omzumda görmüş olduğunuz ipim var. kaybedecek bişey yok. yatarım ben merhumla mezarda bu gece".
"okey" demişler. ona da bir mezar açmışlar yanıbaşına. hava deliği bırakmışlar. mezarlıktan gitmişler.
hamal güneş doğuşunu bekleyip gelecek planları kurarken sorgucu melekler gelmiş. demişler ki "bu zengin adam zaten ölü. bunu yarın gece de sorgularız. önce şu hamalı sorgulayalım. o yarın gidecek"
başlamışlar sorgulamaya. "o ipi nerden buldun? kaça aldın? aldığın satıcının durumunu sordun mu? ihtiyaçtan mı satıyordu yoksa peşin satan tüccar mıydı? ipi aldığın parayı nereden kazandın? çocuklarının rızkını sadece bu iple mi kazandın? ödünç verdin mi? ödünç verdiğin adamdan kar aldın mı? bu iple kaç para kazandın? zekatını verdin mi?........."
sabaha kadar sormuşlar. hamal "böyle işi sularım ben" diyip çıkmış mezardan. kaçmış gitmiş.
ertesi gün ahali onu çıkarmaya gelmiş. bakmışlar adam piyasada yok. gidip bulmuşlar. sormuşlar "niye kaçtın?" diye. bu durumda servetin yarısını alamayacağını söylemişler.
hamal da "serveti isteyen kim? sabaha kadar bir ipin hesabını veremedik."
günümüz türkçesiyle.
şehrin en zengin adamı ölümden müthiş korkuyormuş. hasta yatağında demiş ki, "öldüğüm günün gecesinde kim benimle beraber mezarda kalırsa ona servetimin yarısını miras bırakıcam."
derken adam ölmüş. servetin yarısını taahhüt etmesine rağmen kimse mezarda bir gece yatmaya cesaret edememiş. o sırada yoldan geçmekte olan bir hamal taşınacak bişey vardır ümidiyle kalabalığa yaklaşmış.
"was ist hier los in dieses zeit in der nacht?" demiş. yani demiş ki gecenin bu saatinde bu ne bu temaşa.
demişler ki, "bilmem ne bey allah'ın rahmetine kavuştu. fakat merhum ölümden feci korkardı. bu gece onunla birlikte gömülecek kişiye servetinin yarısını miras bıraktı"
hamal da "hayatta hiçbir malvarlığım yok. bir tek şu omzumda görmüş olduğunuz ipim var. kaybedecek bişey yok. yatarım ben merhumla mezarda bu gece".
"okey" demişler. ona da bir mezar açmışlar yanıbaşına. hava deliği bırakmışlar. mezarlıktan gitmişler.
hamal güneş doğuşunu bekleyip gelecek planları kurarken sorgucu melekler gelmiş. demişler ki "bu zengin adam zaten ölü. bunu yarın gece de sorgularız. önce şu hamalı sorgulayalım. o yarın gidecek"
başlamışlar sorgulamaya. "o ipi nerden buldun? kaça aldın? aldığın satıcının durumunu sordun mu? ihtiyaçtan mı satıyordu yoksa peşin satan tüccar mıydı? ipi aldığın parayı nereden kazandın? çocuklarının rızkını sadece bu iple mi kazandın? ödünç verdin mi? ödünç verdiğin adamdan kar aldın mı? bu iple kaç para kazandın? zekatını verdin mi?........."
sabaha kadar sormuşlar. hamal "böyle işi sularım ben" diyip çıkmış mezardan. kaçmış gitmiş.
ertesi gün ahali onu çıkarmaya gelmiş. bakmışlar adam piyasada yok. gidip bulmuşlar. sormuşlar "niye kaçtın?" diye. bu durumda servetin yarısını alamayacağını söylemişler.
hamal da "serveti isteyen kim? sabaha kadar bir ipin hesabını veremedik."