anneannem ben doğmadan ölmüş, bir de hep bir ablam olsun isterdim. o yüzden gülten akın, bazen anneannem, bazen ablam oldu.
ne söylenir ki gidenin ardından, böyle bir çağda, böyle gidenin ardından...
hayat hep bir gidenle bir kalanın öyküsü değil mi gülten abla?
biz de şaşırıyoruz şimdi, bir toplu iğneyi bir yaşantı ile karşılayanlara.
ellerinden öperim. ışıklar içinde yat.