Laneth

nargile eşliğinde tadına doyum olmaz muhabbetler hayallediğim zirve.
duman temasında laneth gayet yakışıklıyken, duman kokan ellerle entryler girerken, nadide yazarlarımızı maşa/meşe/ayşe/köşe dörtgenine sıkıştırmayı sinsice planlıyorum.
taxim iyi, taxim güzel ama 'beyoğlu, insana mezar toprağı olur çöker.' derim bazı bazı. madem istanbul madem yedi tepe, baka baka bitirmek denenmeli derim. manzaraysa manzara duman altı olmamak gerek, eski konstantinopolis'in rüzgarı dağıtsın dumanımızı derim..
yirmitemmuzikibinsekiz, saat on7'de süleymaniye "ağa kapısı". erken giderim yer tutarım diyorum, olmadı pc götürür kimse gelmezse ortalığı entry'e boğarım diyorum. bir yandan/çok yandan aman kuzucuklarım gelsin diyorum..

nasıl gidilir?
süleymaniye camiini karşınıza alıp solundaki yoldan devam, git git git git git, geldin mi, şimdi ordan sağa dön, az daha git. 'burası ne biçim yer lan?!' dediğin anda gelmişsin demektir. etrafına bakın elbet ki görürsün. yok olmadı isteyeni son model süpürgemle bacasından alıp bacasına bırakıyorum.
http://img514.imageshack.us

tamam gelicem diyip işin içinden çıkanlar
dormansi
still cursed
zombi
damien

her an satabilecekler
mişa

gelirler mi gelmezler mi gerginliğinin üzerine, nihayetinde olmuş bitmiş, içime su serpmiş zirve. yan masada oturan nihavenduyek'in o olduğunu bizim kara lale gelince anlamamız zaten ayrı bir trajedi. anlamış bulunuyorum ki, zirve masalarına laneth logosu şart oldu. yok bu gidişle yoklama falan alıcam. en çok artısı olana da topbaş'ın devasa lalelerinden bir tane.
feilatün feilatün feilatün feilün. sana dün bir tepeden baktım aziz istanbul. soldan soldan geliyorlar yine. soldan gelenler demişken robbie'nin sürprizine ayrıyetten teşekkürler, kesinlikle kendisi değil yanlış anlaşılmasın(!) yanındaki güzel bayan için. zombi'ye zaten bişey demiyorum. ya da bilmem 'sen' desem bişey ifade eder mi, epey sen/siz sarkacında dolandık da. bu arada hala kağıttan, su taşıyan kutu yapamıyorum.hep still yüzünden*(*hıh). bir kağıdı 7 kere katlayabilir miyim diye de düşünmüyorum değil ama. miyendis adamız sonuçta, bulunur bi çaresi..son olarak da zorla masa kapmaca oynattığım, yufkayla beslenmek zorunda bıraktığım dormansi'ye teşekkürler..
gelmeyenlere oh olsun tadında yazardım normalde ama gelmeyip de beni eksik bırakanlar oldu yazamadım. (bkz: mişa) haftaiçi indirimli zirve tarifesine onay-lı-yorum dicem bu gidişle.

evet, basın kartımın geçersiz olduğu bir zirve daha burada sona erdi sayın seyirciler. gelmeyenler nasıl inanacak diye soran olursa, herzamanki gibi bir fotoğrafımız bile (!) yok. ama cebimde kalmış bir tane ayçekirdeği. bir dahaki zirvede bölüşür yeriz diye..