benim de korkularım var sakladığım...

ben korkarım insanlardan hele ki; yüzü kızarmadan yalan söyleyenden... fesat olandan... riyakarından... ben merkezli ve aldatılmış insanlardan: dillerinde meşreplerini tavsif eden nakaratlarından...

üst-başlarında sınıflarını belirten elbiseler-şapkalar, utanırım: ellerinde sır dedikleri palavralardan ya da kendi dünyalarınca anlamlı şeyleri gösteren kağıtlarından...

sorgulamayı müstağni görev edinmişlerden, nefes almadan konuşanlardan, medeniyetten konuşup medeni olamayan sinsi kemirgenlerden... korkarım aklı ziyan edip, boşa heder olan gençliklerden...

arsız sancı çekenlerden, hayasızlıktan, utanmaya yüzü kalmayanlardan... zinalarını marifetmişçesine övünerek dillendirenlerden... korkarım niteliklerini tanımlayan bakışlardan, mimiklerden...

ben aslında "ölüden korkmam diriden korktuğum kadar" ...