Laneth

75 yaşındayım. hiç bir zaman önemli olmadım. hep bir hiç oldum. kimse beni dinlemedi. zaten dinlenecek şeyler de söylemedim.

hiç bir önemi olmayan bu hayatımda her şey ılıktı. ne soğuk ne sıcak.

aşık oldum elbette, bir kaç defa. ama elimde kalan bir kaç resimle birkaç hatıra oldu. bazen kendi kendime aşk nereye gitti diye sordu. evet aşk nereye gitti?

burnumu cama dayayıp dans etmesini seyrediyorum ve kendimi bir boşlukta yüzer buluyorum. boşluk boşluk boşluk bütün hayatım bir boşluk ve dolu olan hiçbir şey yok.

hep boş.

zaten 75 yıllık ömürümde herşeyin boş ve hiç olduğunu idrak ettim.

ben ki gördüm güllerin ölümünü sararan yapraklarda
ne olacağını biliyordum...