kaldırımlarında hüznümü dökerken eylediğim ey şehir ve sen yokken.

çeşmelerinde elimin ayasından su içtiğim kadar bir külhan ölmelerim ey şehir, sen beni terkederken hem. bilemezsin siyah zülfün tel tel olurken seni çok sevdiğimden çektiğim pimi söylüyorum, notalarını ben bile bilmiyorum; bilsem şu vakit evveli olmadığından yazacak yok, ağlamıyorum.
karnımdaki tüyleri aldırdım, artık buraya bağlayabilirim seni memleketim, ülkem, taşı taştan sorulmaz güzelim, bir kızım olsa adını gazze koyacağım, onun kaderinde genç ölümler olmasın diye adını bildiğim tüm tanrılara yakaracağım.
tümünü göster