kardeşlik kelimesi alışkanlıktan olsa gerek, bizde sarı/pembe duygular uyandırır. çok yakın arkadaşlarımıza ''kardeşim'' diye hitap ederiz. bir kadına çıkar güderek bakmayacağımızı belirtmek için ''dünya ahiret bacım'' deriz. abi kelimesi saygı ifadesidir toplumda.

alışkanlık sonucu edindiğimiz pek çok düşünce kalıbı gibi bu kelime ve barındırdığı anlamlar da tartışmaya açıktır. kardeşlerin iyi anlaştığını nereden çıkardınız ki. ben en iyi arkadaşı kardeşi olan kimse görmedim. hayatının en şiddetli kavgalarından birini kardeşi ile etmemiş kimse de tanımıyorum. çoğu standart insan için kardeş, bayramlarda formalite gereği ziyaretine gidilen kişidir. yani o sarı sıcak duygular uyandırmaz kardeşler birbirlerinde. (elbette istisnalar olabilir ama her istisnayı dikkate alacak olsaydık hiçbir konuda yazamazdık.)

üstüne üstlük kardeşliğin temelinde nefret vardır. tamam bu ağır kaçtı, ama en azından kıskançlık diyelim. her çocuk, yeni doğan kardeşini kıskanır. bu kıskançlık yüzünden kardeşine elinden geldiğince hayatı zehir eder. küçük kardeş de, ezilmişliğin getirdiği bir öfke duyar abisine karşı. innmayacaksınız ama, elli yaşına gelmesine rağmen hala annesini kardeşinden kıskanan insanlar tanıyorum ben.

abilik kavramı ise bambaşka bir boyut katar olaya. kardeşler ikiz değilse ya da aralarında çok az yaş farkı yoksa*(*ki genelde olmaz), abi küçük kardeşini korur, kollar. (bunu kardeşi için değil kendisi için yapar tabi. ama o ayrı mesele) bu kollamanın karşılığında kardeşinden koşulsuz itaat ister. kendi tuttuğu takımı tutmasını, onunla birlikte iş yapmasını, onun dostları ile dost düşmanları ile düşman olmasını ister. onun, kendisinin düşük boyutlu bir klonu olup kendi varlığından vazgeçmesini ister. ve bazen küçük kardeşin kendisini var edebilmek için mide bulandıran kardeşlik ilişkisini reddetmesi, öz ağabeyi ile düşman olması gerekir.

kardeşlik ilişkisi içinde tahakkümü barındırır, dostluk ise eşitliği. önemli olan kardeş olmak değil de, kardeşliği bile aşıp dost olabilmektir belki de. sonuçta kardeşlerimizi tesadüfler, dostlarımızı ise biz seçeriz.