Laneth

kendi içinde sürekli su alan küçük bir kayık,
ama aslen başının üstünde bir düşünce balonu hep uçmayı düşleyen bir bulut...

gece yürüyüşü...

kendimi işleneceği malum bir cinayete kurban giden, masum santiago nasar gibi hissediyorum.

"karnından fışkıran bağırsaklarını toplayıp yerden kalkan ve yüzüne kapatılan evinin kapısına yönelen kahraman." ardımdan "yazık oldu" diyecekler, hiç birşey yapamadık.

o zaman bağıracağım.

"beni öldürdüler!"