Laneth

bu bir albüm. yani bu resmi laneth'e sokmanın tek yolu buraya yazmak. kuralları koyan olmaktan nefret ederim, bu yüzden bu işler hep bana düşer. onlarla başa çıkmayı da öğrendim şükürler olsun ki. bakmasını bilenin görebileceği açıkları vardır hepsinin. tıpkı şu an yazmak gerekiyor olması ama ne yazacağına burnunu sokmaması gibi. bu bir şarkı. albümde şarkılar olur. ben o şarkıları yazamam. şarkıları görünür yapabilen birini tanıyorum ama. şimdilerde hiçbirinizin göremeyeceği kadar uzak bir yerde tuhaf günler geçiriyor, aramaya çıkmayın. döndüğünde, ki hiçbir şey bırakmadan dönebileceğine güvenebileceğim tek yüz o, belki onu bulup bütün bunlarla nasıl yaşayabildiğini sorabilirsiniz. ben hiç sormadım. bence görmüyor. görseydi. hadi tanrı aşkına.

ben bir şeyi başka bir şeye dönüştüremem. ama tek bir şans verilsin isterdim. tek bir şansım olsaydı, bunu görünür yapabilmek isterdim. bir resmi olabilirdi mesela. gerçi bana kalsa yapabilirim, ama öyle değil, öyle istemiyorum. aslında hiçbir şey yazmak istemiyorum. ama ölmeden önce yapabilmek isterdim... cennet denen yere uğrarsam ve imkansızlar komik olmaya başlarsa, ona dünyayı bununla birkaç dakika boyunca seyrettireceğim. bu heriften, yüzündeki şaşkınlığı sese dönüştüren bir şarkı isteyeceğim sonra. bence cennet asla mutlu olacağımız bir yer değil.

bu bir resim. resimlerde şarkılar ve hikayeler olur. hikayelerde şarkılar ve resimler.

bu bir çocuk. öldürüp saklayamadığım.