ne, nasıl, nasıl olur ?!? bir insan bunu nasıl başarabilir ? mümkün müdür ?
bu soruların türediği bünyeler için şöyle ufak bir hikaye alıntılayayım, sonra bişeyler de ben karalayayım..
"eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler. ama en çok kayıp veren kirpilermiş. çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var. bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamışlar. tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş. böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki hava akımını önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış... ilk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler. ama başka bir problem çıkmış ortaya. üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş.. daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde donmalar meydana gelmiş. ne var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.."
deneme yanılma yöntemi her ne kadar bazen başarılı olsa bile, bazen de çok can yakar. aşk oyununda, ayrılık yazılmışsa finale ya da finale yakın bir sahneye ve de kişiler birbirinde vazgeçemiyorlarsa, deneme yanılma ömür törpüsü olur oyunda. kaybettirir iki tarafada. başarısızlıkla sonuçlanır bu tür denemeler. uzun bir ilişkinin bitmesine sebebiyet verebilecek şeyler, kişileri bir arada tutmaya engel olacaktır. biraz iradeye bakar diyebilirsiniz ancak, hangi insan, geçmişte yaşanılan acı ya da tatlı olayları görmezden gelebilerek, eskiden "aşkım" hitabetini kullandığı insana, "dostum" sıfatını yakıştırabilir ki ? zor olmaz mı bu ?
kaideyi değiştirmeyen istisnalar olacaktır.
incitmeyecek, kırmayacak kadar uzak olabilirsiniz, ama üşümeyecek kadar yakın olmak, çok güçtür.
bu soruların türediği bünyeler için şöyle ufak bir hikaye alıntılayayım, sonra bişeyler de ben karalayayım..
"eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler. ama en çok kayıp veren kirpilermiş. çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var. bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamışlar. tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş. böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki hava akımını önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış... ilk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler. ama başka bir problem çıkmış ortaya. üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş.. daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde donmalar meydana gelmiş. ne var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.."
deneme yanılma yöntemi her ne kadar bazen başarılı olsa bile, bazen de çok can yakar. aşk oyununda, ayrılık yazılmışsa finale ya da finale yakın bir sahneye ve de kişiler birbirinde vazgeçemiyorlarsa, deneme yanılma ömür törpüsü olur oyunda. kaybettirir iki tarafada. başarısızlıkla sonuçlanır bu tür denemeler. uzun bir ilişkinin bitmesine sebebiyet verebilecek şeyler, kişileri bir arada tutmaya engel olacaktır. biraz iradeye bakar diyebilirsiniz ancak, hangi insan, geçmişte yaşanılan acı ya da tatlı olayları görmezden gelebilerek, eskiden "aşkım" hitabetini kullandığı insana, "dostum" sıfatını yakıştırabilir ki ? zor olmaz mı bu ?
kaideyi değiştirmeyen istisnalar olacaktır.
incitmeyecek, kırmayacak kadar uzak olabilirsiniz, ama üşümeyecek kadar yakın olmak, çok güçtür.